مرغوللغتنامه دهخدامرغول . [ م َ ] (ص ، اِ) پیچ و تاب باشد و زلف و کاکل خوبان را نیز گویند وقتی که آن را شاخ شاخ کنند و بعد از آن پیچند. (برهان ). پیچ و تاب موی پیچیده . (غیاث ). پیچان . جعد. مجعد. موی پیچیده و با پیچ و تاب . موی مغضب . بشک . مقابل فرخال . (یادداشت مرحوم دهخدا). عَکِش . عَکِف .
مرغولفرهنگ فارسی عمید۱. دارای پیچوتاب؛ مجعّد: ◻︎ جوان چون بدید آن نگاریدهروی / بهسان دو زنجیر مرغول موی (رودکی: ۵۴۴).۲. (اسم) [مجاز] زلف پیچیده و مجعد.۳. (اسم) (موسیقی) آواز؛ نغمه.
مرغول کردنلغتنامه دهخدامرغول کردن . [ م َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تافتن . بافتن موی . مجعد ساختن موی . تجعید. (منتهی الارب ). تقصیب . (المصادر زوزنی ). قصابة، قصیبة؛ مرغول کرده [ موی ] . || تحریر کردن و نغمه خواندن : خدای را که ز واعظ سؤال فرمایندکه با کراهت الحان چرا ک
مرغولگیلغتنامه دهخدامرغولگی . [ م َ ل َ/ ل ِ ] (حامص ) حالت و چگونگی مرغول و مرغوله . جعودت . شکن داری موی . مرغولی .
مرغولیلغتنامه دهخدامرغولی . [ م َ ] (حامص ) حالت و چگونگی مرغول . مرغول بودن .جعد. جعادت . جعودت . مقابل فرخالی . دیلمی موئی . (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به مرغول و مرغوله شود.
مرغولگیلغتنامه دهخدامرغولگی . [ م َ ل َ/ ل ِ ] (حامص ) حالت و چگونگی مرغول و مرغوله . جعودت . شکن داری موی . مرغولی .
مرغولهلغتنامه دهخدامرغوله . [ م َ ل َ / ل ِ ](ص ، اِ) به معنی مرغول است یعنی پیچ و تاب زلف و کاکل تاب خورده . (برهان ). پیچ و تاب موی پیچیده . (غیاث ). موی پیچیده چون موی زلف و کاکل و خط. (آنندراج ).- مرغوله موی ؛ مرغول موی . کسی که
مرغولیلغتنامه دهخدامرغولی . [ م َ ] (حامص ) حالت و چگونگی مرغول . مرغول بودن .جعد. جعادت . جعودت . مقابل فرخالی . دیلمی موئی . (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به مرغول و مرغوله شود.
مرغولهفرهنگ فارسی عمید= مرغول⟨ مرغوله کشیدن: (مصدر لازم) (موسیقی) [قدیمی] آواز خواندن: ◻︎ کنون کز سر سرو و پای صنوبر / کشد مرغ مرغوله و لاله ساغر (امیدی: مجمعالفرس: مرغوله).
مجعدلغتنامه دهخدامجعد. [ م ُ ج َع ْ ع ِ ] (ع ص ) مرغول کننده موی را. (آنندراج ). آن که مرغول می کندموی را. (ناظم الاطباء). آن که موی را پیچیده کند.
پیچاهلغتنامه دهخداپیچاه .(اِ) پیچیده . پیچیده و مرغول (موی سر) : ز مشک تبتی مرغول و پیچاه فروهشته ز فرقش تاکمرگاه .فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).
مرغولگیلغتنامه دهخدامرغولگی . [ م َ ل َ/ ل ِ ] (حامص ) حالت و چگونگی مرغول و مرغوله . جعودت . شکن داری موی . مرغولی .
مرغول کردنلغتنامه دهخدامرغول کردن . [ م َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تافتن . بافتن موی . مجعد ساختن موی . تجعید. (منتهی الارب ). تقصیب . (المصادر زوزنی ). قصابة، قصیبة؛ مرغول کرده [ موی ] . || تحریر کردن و نغمه خواندن : خدای را که ز واعظ سؤال فرمایندکه با کراهت الحان چرا ک
مرغولهلغتنامه دهخدامرغوله . [ م َ ل َ / ل ِ ](ص ، اِ) به معنی مرغول است یعنی پیچ و تاب زلف و کاکل تاب خورده . (برهان ). پیچ و تاب موی پیچیده . (غیاث ). موی پیچیده چون موی زلف و کاکل و خط. (آنندراج ).- مرغوله موی ؛ مرغول موی . کسی که
مرغولیلغتنامه دهخدامرغولی . [ م َ ] (حامص ) حالت و چگونگی مرغول . مرغول بودن .جعد. جعادت . جعودت . مقابل فرخالی . دیلمی موئی . (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به مرغول و مرغوله شود.
مرغولهفرهنگ فارسی عمید= مرغول⟨ مرغوله کشیدن: (مصدر لازم) (موسیقی) [قدیمی] آواز خواندن: ◻︎ کنون کز سر سرو و پای صنوبر / کشد مرغ مرغوله و لاله ساغر (امیدی: مجمعالفرس: مرغوله).