مساحت

masāhat

معنی

۱. (ریاضی) سطحی که میان مجموعه‌ای از خطوط یا مرزها قرار دارد.
۲. اندازۀ سطح.
۳. [قدیمی] دانش اندازه گرفتن زمین.

مترادف

۱. سطح
۲. اندازهگیری، پیمایش

جست‌وجوی دقیق

مساحت

لغت‌نامه دهخدا

مساحت . [ م َ ح َ ] (ع مص ) مساحة. زمین پیمودن . (تاج المصادر بیهقی ). پیمودن زمین . زمین پیمایی . پیمایش . و رجوع به مساحة شود. || (اِ) سطح قسمتی معین از محوطه ای : مساحت مثلث ، مساحت مربع، مساحت دایره : که دانست چندین زمین با مساحت صد و شصت ب

مساحت

فرهنگ فارسی عمید

۱. (ریاضی) سطحی که میان مجموعه‌ای از خطوط یا مرزها قرار دارد.۲. اندازۀ سطح.۳. [قدیمی] دانش اندازه گرفتن زمین.

مساحت

دیکشنری فارسی به عربی

فضاء , منطقة

مساحت

دیکشنری فارسی به انگلیسی

area

مساحت

فرهنگ فارسی معین

(مِ حَ) [ ع . مساحة ] (مص م .) پیمودن یا اندازه گرفتن زمین .

جست‌وجوی هم‌آوا

مشاهد

لغت‌نامه دهخدا

مشاهد. [ م َ هَِ ] (ع اِ) ج ِ مشهد به معنی جای حاضر آمدن مردمان . (آنندراج ) (از محیط المحیط). ج ِ مَشْهَد و مَشهدة. (ناظم الاطباء) : من هرگز تو را ندیده ام و نشناخته و باتو در معاهد و مشاهد ننشسته . (مرزبان نامه ص 271

مشاهد

لغت‌نامه دهخدا

مشاهد. [ م َ هَِ ] (ع اِ) شهادتگاه ها. قبرستان شهیدان . (از ناظم الاطباء). ج ِ مَشهد.- مشاهد شریفه ؛ قبر مطهر منور آن حضرت و قبور ائمه ٔ اطهار صلوات اﷲ علیهم . (ناظم الاطباء).- مشاهد متبرکه ؛ مشاهد شریفه . رجوع به ترکی

مشاهد

لغت‌نامه دهخدا

مشاهد. [ م ُ هََ ] (ع ص ) دیده شده . گواهی داده شده . نگاه کرده . نگریسته . (از ناظم الاطباء).

مساعد

لغت‌نامه دهخدا

مساعد. [ م َ ع ِ ] (ع اِ) ج ِ مسعد. (ناظم الاطباء). رجوع به مسعد شود.

مساعد

لغت‌نامه دهخدا

مساعد. [ م ُ ع ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی است از مصدر مساعدة. یاری دهنده . (غیاث ) (آنندراج ). یار و یاور. یاری ده . یارمند. کمک کننده .کمک دهنده . || سازوار. موافق : عشق خوش است ار مساعدت بود از یاریار مساعد نه اندک است و نه بسیار. <p class="aut

جست‌وجوی مشابه

مساحتی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

superficial

مساحت گر

لغت‌نامه دهخدا

مساحت گر. [ م َ ح َ گ َ ] (ص مرکب ) مسّاح . مساحت دار. مساحت کننده : مساحتگران داشت اندازه گیربر آن شغل بگماشته صد دبیر. نظامی .چون مساحت گران دریایی زد در آن خم به آب پیمایی .نظامی (هفت پ

مساحت کردن

لغت‌نامه دهخدا

مساحت کردن . [ م َ ح َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پیمودن زمین و اندازه ٔ آن را معین کردن . (ناظم الاطباء). اندازه گرفتن . وسعت سطحی را تعیین کردن . حزر. (دهار) : چون خواهند که زمینی را مساحت کنند اولاً طول آن باز بینند که چند باب است و باب ... عبارت از شش گز