لغتنامه دهخدا
مصارف . [ م َ رِ ] (ع اِ) ج ِ مصرف . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). محل صرف کردن . (آنندراج ) (غیاث ) : بعضی بر عامه ٔ سادات مقیم و مسافر و کافه ٔ متصوفه وارد و صادر وقف کردو ریع و ارتفاع آن چون سایر موقوفات و مسبلات ممالک به مصارف استحقاق و محال استیج