ترجمه مقاله

مستاجر

mosta'jer

کسی که خانه، دکان، یا چیز دیگر را اجاره کند؛ اجاره‌کننده؛ اجاره‌دار؛ اجاره‌نشین.

اجارهدار، اجارهنشین، کرایهنشین ≠ موجر

مستأجر

لغت‌نامه دهخدا

مستأجر. [ م ُ ت َءْ ج ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیجار. رجوع به استیجار و استئجار شود. || به مزد خواهنده . (منتهی الارب ). اجیرکننده انسان را. به مزد گیرنده . || کرایه کننده ٔ خانه . (اقرب الموارد). آنکه ملکی یا چیزی را به اجاره بگیرد و مال الاجاره پرداخت نماید. آنکه به

مستأجر

لغت‌نامه دهخدا

مستأجر. [ م ُ ت َءْ ج ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیجار. رجوع به استیجار و استئجار شود. || به مزد خواهنده . (منتهی الارب ). اجیرکننده انسان را. به مزد گیرنده . || کرایه کننده ٔ خانه . (اقرب الموارد). آنکه ملکی یا چیزی را به اجاره بگیرد و مال الاجاره پرداخت نماید. آنکه به

ترجمه مقاله