مستمسک

mostamsak

معنی

چیزی که به آن چنگ بزنند؛ بهانه؛ دست‌آویز.

مترادف

۱. آتو، آویزگاه، بهانه، دستاویز، گزک
۲. سند، وسیله

جست‌وجوی دقیق

مستمسک

لغت‌نامه دهخدا

مستمسک . [ م ُ ت َ س َ ] (ع ص ، اِ) آنچه بدان چنگ زنند. مَعض ّ. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) : عدل شاه مستعان مظلومان ، مستغاث مظلومان و مستمسک مهجوران است . (سندبادنامه ص 112). || بهانه . دست آویز. دلیل . عذر.

مستمسک

لغت‌نامه دهخدا

مستمسک . [ م ُ ت َ س ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استمساک . معتصم و چنگ درزننده . (از اقرب الموارد) (از غیاث ) (از آنندراج ). ج ، مستمسِکون . و رجوع به استمساک شود : أم آتیناهم کتاباً مِن قبله فَهُم به مستمسِکون . (قرآن 21/43</sp

مستمسک

فرهنگ فارسی عمید

چیزی که به آن چنگ بزنند؛ بهانه؛ دست‌آویز.

مستمسک

دیکشنری فارسی به عربی

ذريعة

مستمسک

دیکشنری فارسی به انگلیسی

plea, subterfuge

جست‌وجوی هم‌آوا

مُستَمسِک

گویش دزفولی

بهانه

مستمسک با

لغت‌نامه دهخدا

مستمسک با. [ م ُ ت َ س ِ ک ُ بِل ْ لاه ] (اِخ ) (الَ ...) محمدبن احمدبن ابی علی عباسی ، از امیران و خلیفه زادگان خاندان عباسی مصر. وی که فرزند الحاکم بامراﷲ بود به سال 736 هَ . ق . در زمان حیات پدرش ، در زندان برج قلعه درگذشت . (از الاعلام زر

مستمسک با

لغت‌نامه دهخدا

مستمسک با. [ م ُ ت َ س ِ ک ُ بِل ْ لاه ] (اِخ ) (الَ ...) یعقوب بن عبدالعزیزبن یعقوب بن محمد عباسی ، مکنی به ابوالصبر، پانزدهمین از خلفای عباسی مصر. وی به سال 851 هَ . ق . متولد شد و در سال 903 هَ . ق .بعد از