مشجلغتنامه دهخدامشج . [ م َ ] (ع مص ) آمیختن . (ترجمان القرآن ) (المصادرزوزنی چ تقی بینش ص 126) (دهار). درآمیختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مشجلغتنامه دهخدامشج . [ م َ ش َ ] (ع ص ) آمیخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) . درآمیخته . ج ، امشاج . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مشیج شود.
مشظلغتنامه دهخدامشظ. [ م َ ] (ع مص ) برگزیدن شهری را. || چیزی از مال کسی گرفتن . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِ) خار که در دست خلد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). آنچه از خار در دست بخلد . (ناظم الاطباء).
مششلغتنامه دهخدامشش . [ م َ ش َ ] (ع اِ) تندی که در خردگاه دست و پای ستور برآید و سخت گردد کمتر از سختی استخوان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). چیزی که در وظیف دابه برآید و سخت گردد خفیف تر از سختی استخوان . (از اقرب الموارد). از جمله ٔ عیب های حادث و آن نوعی بیماری است که نخست آ
مشظلغتنامه دهخدامشظ. [ م َ ش َ ] (ع مص ) خار یا چوب درخستن در دست از سودن دست بر آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). خار و چوب به دست درشدن از برمجیدن آن . (تاج المصادر بیهقی ). سودن خار یا چوب و خلیدن از آن چیزی در دست و خلیده شدن خار در دست کسی . (از ناظم الاطباء). || به هم د
مشظلغتنامه دهخدامشظ. [ م َ ش ِ ] (ع ص ) آن که در دست وی خار یا چوب خلیده باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
مشیجلغتنامه دهخدامشیج . [ م َ ] (ع ص ) (از «م ش ج ») آمیخته . ج ، اَمشاج . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || آب مرد که با آب زن آمیخته گردد. (از ذیل اقرب الموارد) (از دهار). و رجوع به امشاج شود.
مشجرهلغتنامه دهخدامشجره . [ م ُ ش َج ْ ج َ رَ ] (ع اِ) شجره نامه . نسبت نامه : آن مالک الرقاب دو گیتی و بر درش در کهتری مشجره آورده انبیا.خاقانی .و رجوع به شجرة و مشجرات شود.
مشجرةلغتنامه دهخدامشجرة. [ م َ ج َ رَ ] (ع ص ، اِ) درختستان . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ) : أرض مشجرة؛ زمین درخت دار و بسیاردرخت . (از ناظم الاطباء). زمین بسیاردرخت . (از اقرب الموارد).
مشجعلغتنامه دهخدامشجع. [ م َ ج ِ ] (ع ص ) نیک دیوانه .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) . نهایت جنون . (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة).
مشجعلغتنامه دهخدامشجع. [ م ُ ج ِ ] (ع ص ) دل دهنده . دلیرکننده . تشجیعنماینده . (از ناظم الاطباء). شجاعت انگیز. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و کانوا ایضاً قد استخرجوالحنا آخر یقال له المشجع کانت تستعمله قادة الجیوش .(رسائل اخوان الصفا، یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مشجولغتنامه دهخدامشجو. [ م َ ] (ص ) مأخوذ از عربی ، غمگین . اندوهناک . (از ناظم الاطباء). و رجوع به مدخل قبل شود.
امشاجلغتنامه دهخداامشاج . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ مَشج و مِشج و مَشَج و مَشیج .(از اقرب الموارد). نطفة امشاج ؛ آب مرد آمیخته با آب زن و خون آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آب مرد و آب زن که بهم آمیخته باشند. (آنندراج ). آب مرد بخون زن آمیخته . (ترجمان علامه ترتیب عادل ) :
زبان گنجشکیلغتنامه دهخدازبان گنجشکی . [ زَ ن ِ گ ُ ج ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زبان ساختگی است مانند زبان زرگری و زبان مرغی و در برخی از شهرهای ایران هنگامی که میخواهند درباره ٔ مطلبی محرمانه گفتگو کنند بدان زبان تکلم میکنند. زبان گنجشکی به اندازه ٔ زبان زرگری شیوع ندارد و عده ٔ کمتری از آن آگاهند
درآمیختنلغتنامه دهخدادرآمیختن . [ دَ ت َ ](مص مرکب ) آمیختن . مخلوط شدن . ممزوج شدن . (یادداشت مرحوم دهخدا). التیاث . (از منتهی الارب ) : وزین شیوه سخنهایی برانگیخت که از جان پروری با جان درآمیخت . نظامی .اعتکار و تعاکر؛ با هم درآمیختن
آمیختنلغتنامه دهخداآمیختن . [ ت َ ] (مص ) درهم کردن . مزج . خلط. خُلط. (دهار). مخلوط کردن . تخلیط. سوط. مذق . تألیف . ممزوج کردن . تقشیب . شوب . آمودن . ترکیب . مرکب کردن . (زوزنی ). تهویش . تشریج . بَکْل . (تاج المصادر بیهقی ). مشج . اِشراب . حیس . مخلوط شدن . درهم شدن . ممزوج گشتن . مرکب شدن
مشجرهلغتنامه دهخدامشجره . [ م ُ ش َج ْ ج َ رَ ] (ع اِ) شجره نامه . نسبت نامه : آن مالک الرقاب دو گیتی و بر درش در کهتری مشجره آورده انبیا.خاقانی .و رجوع به شجرة و مشجرات شود.
مشجرةلغتنامه دهخدامشجرة. [ م َ ج َ رَ ] (ع ص ، اِ) درختستان . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ) : أرض مشجرة؛ زمین درخت دار و بسیاردرخت . (از ناظم الاطباء). زمین بسیاردرخت . (از اقرب الموارد).
مشجعلغتنامه دهخدامشجع. [ م َ ج ِ ] (ع ص ) نیک دیوانه .(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) . نهایت جنون . (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة).
مشجعلغتنامه دهخدامشجع. [ م ُ ج ِ ] (ع ص ) دل دهنده . دلیرکننده . تشجیعنماینده . (از ناظم الاطباء). شجاعت انگیز. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و کانوا ایضاً قد استخرجوالحنا آخر یقال له المشجع کانت تستعمله قادة الجیوش .(رسائل اخوان الصفا، یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
مشجولغتنامه دهخدامشجو. [ م َ ] (ص ) مأخوذ از عربی ، غمگین . اندوهناک . (از ناظم الاطباء). و رجوع به مدخل قبل شود.
