مشعبدلغتنامه دهخدامشعبد. [ م ُ ش َ ب ِ ](ع ص ) مولد از اختلاط فارسی با تازی ، شعبده باز. ج ، مشعبدان . (ناظم الاطباء). مشعبذ. تردست . نیرنگ باز. شعبده باز. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : نداند مشعبد ورا بند چون نداند مهندس ورا درد چند. من
مشعبذلغتنامه دهخدامشعبذ. [ م ُ ش َ ب َ ] (ع ص ) مرد مسحور که در نظر او چیزی آید و آن را اصل نباشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). مرد سحرکرده شده که در نظر وی چیزی درآید که آن را اصلی نباشد. (ناظم الاطباء).
مشعبذلغتنامه دهخدامشعبذ. [ م ُ ش َ ب ِ] (ع ص ) مرد شعبده باز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مشعبد : نه عجب گر مشعبذ هوست چشم از آرزو چهار کند. عمادی (از سندبادنامه ص 183).</
هفت مشعبدلغتنامه دهخداهفت مشعبد. [ هََ م ُ ش َ ب ِ] (اِ مرکب ) کنایه از سبعه ٔ سیاره است : ز سیر هفت مشعبد اسیر ششدره ام ز دست چارمخالف بنای هشت درم .سنائی .
مصاحباتلغتنامه دهخدامصاحبات . [ م ُ ح َ / ح ِ ] (از ع ، اِ)ج ِ مصاحبت . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مصاحبت شود.
هفت مشعبدلغتنامه دهخداهفت مشعبد. [ هََ م ُ ش َ ب ِ] (اِ مرکب ) کنایه از سبعه ٔ سیاره است : ز سیر هفت مشعبد اسیر ششدره ام ز دست چارمخالف بنای هشت درم .سنائی .
هفت مشعبدلغتنامه دهخداهفت مشعبد. [ هََ م ُ ش َ ب ِ] (اِ مرکب ) کنایه از سبعه ٔ سیاره است : ز سیر هفت مشعبد اسیر ششدره ام ز دست چارمخالف بنای هشت درم .سنائی .