مشعوف

maš'uf

معنی

۱. شیفته؛ دل‌باخته.
۲. خوشحال؛ خوش‌دل.

مترادف

۱. خرسند، خرم، خندان، خوشوقت، شاد، شادان، محظوظ، مسرور
۲. دلباخته، شیفته ≠ مغموم

جست‌وجوی دقیق

مشعوف

لغت‌نامه دهخدا

مشعوف . [ م َ ] (ع ص ) دیوانه و شیفته ٔ دل رفته از جنون و بیم و مانند آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). شیفته و عاشق و محب . (غیاث ). عاشق . سخت دوستدار. شیفته . (یادداشت دهخدا) : مکشوف به کوشش و به بخشش مشعوف

مشعوف

فرهنگ فارسی عمید

۱. شیفته؛ دل‌باخته.۲. خوشحال؛ خوش‌دل.

مشعوف

دیکشنری فارسی به انگلیسی

delighted, glad

مشعوف

فرهنگ فارسی معین

(مَ) [ ع . ] (اِمف .) 1 - شیفته ، دلباخته . 2 - خوشحال ، خوشدل .

مشعوف

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. خرسند، خرم، خندان، خوشوقت، شاد، شادان، محظوظ، مسرور ۲. دلباخته، شیفته ≠ مغموم

جست‌وجوی هم‌آوا

مصعوف

لغت‌نامه دهخدا

مصعوف . [ م َ ] (ع ص ) لرزه گرفته . (منتهی الارب ). لرزه گرفته از بیم و یا از سرما. (ناظم الاطباء).

مسحوف

لغت‌نامه دهخدا

مسحوف . [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از سحف . رجوع به سحف شود. || مسلول . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

مسعوف

لغت‌نامه دهخدا

مسعوف . [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از سعف . رجوع به سعف شود. || صبی مسعوف ؛ کودک شیرینه برآورده . (منتهی الارب ). کودک که دچار «سعفة» شده باشد. (از اقرب الموارد).

مسهوف

لغت‌نامه دهخدا

مسهوف . [ م َ ] (ع ص ) آن که بسیار آب خورد و سیر نشود: رجل مسهوف . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).

مشعوف قاجار

لغت‌نامه دهخدا

مشعوف قاجار. [ م َ ] (اِخ ) نامش حاجی امام قلی آقا و برادر مهتر موسی خان وصاف و جوانی نجیب و بلندهمت بود. ملازمت امور دیوانی را ترک کرد، و با مشایخ اهل حال و معارف اهل کمال رابطه ٔ کامل حاصل کرد. از اوست :نه هراس دوزخ و نی هوس بهشت ما راشود آخر آنچه اول شده سرنوشت ما