مشمشلغتنامه دهخدامشمش . [ م ِ م ِ ] (اِ) قسمی پارچه ٔ تنک برای چادر زنان و پیراهن تابستانی . (یادداشت مؤلف ).- مشمش زری ؛ مشمش زرکش . (یادداشت مؤلف ).
مشمشلغتنامه دهخدامشمش . [ م ِ م ِ / م َ م َ ] (ع اِ) زردآلو... و بعضی «آلو» را مشمش گویند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). درختی است بلند و گاه تا به اندازه ٔ گردو بالا میرود و دارای شاخ و برگ فراوان و مغز و میوه آن اگر تلخ باشد «گلابی » و اگر شیرین باشد «لوزی » ن
مشمئزلغتنامه دهخدامشمئز. [ م ُ م َ ءِزز ] (ع ص ) ترسان . || ناخوش دارنده و رمنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رمیده . ناخوشدل . (زمخشری ). کارِه . نافر. (یادداشت مؤلف ).
مشمشالغتنامه دهخدامشمشا. [ م َ م َ ] (هزوارش ، اِ) به لغت زند و پازند نوعی از زردآلو و قیسی باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). هزوارش «مشمشیا» و «آلوچیک » در عربی مِشْمِش از ریشه ٔ سریانی ... (حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به مشمش شود.
مشمشهلغتنامه دهخدامشمشه . [ م ِ م ِ ش َ / ش ِ ] (اِ) مرض وبائی . انفلوآنزا. مرضی است مسری که بیشتر در اسب و استر و خر دیده شده و به انسان نیز سرایت می کند. در انسان و حیوان مشمشه به دو شکل متفاوت ظاهر میشود و حتی نام آنها هم یکی نیست . یکی مشمشه ٔ معمولی است ک
مشمشةلغتنامه دهخدامشمشة. [ م َ م َ ش َ ] (ع مص ) سبکی و شتابی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || در آب تر نهادن دارو را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خیساندن دارو در آب . (ناظم الاطباء).
مشمشةلغتنامه دهخدامشمشة. [م َ م َ ش َ / م ِ م ِ ش َ ] (ع اِ) یک دانه زردآلو. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مشمش شود.
مشمشیلغتنامه دهخدامشمشی . [ م ِ م ِ ] (ص نسبی ) مانند مشمش . همچون مشمش به لون . به رنگ مشمش : ان المختار منه هو المشبع الصفرة المقارب بالتشبه بالجلنار من الاحمر و بعده المشمشی . (الجماهر بیرونی ص 74). و هناک معدن یعرف بناونولون جوهره م
اروکلغتنامه دهخدااروک . [ اَ ] (ترکی ، اِ) بترکی مشمش است . زردآلو. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به اروق شود.
ارمیناقنلغتنامه دهخداارمیناقن . [ اَ ؟ ] (معرب ، اِ) بیونانی مشمش است .(تحفه ٔ حکیم مؤمن ) (فهرست مخزن الادویه ). زردالو.
اروقلغتنامه دهخدااروق . [ اَ ] (ترکی ، اِ) به ترکی مشمش است . (فهرست مخزن الادویة). اروک . (تحفه ٔحکیم مؤمن ). زردآلو. و امروز ترکان اَریک گویند.
مشمشالغتنامه دهخدامشمشا. [ م َ م َ ] (هزوارش ، اِ) به لغت زند و پازند نوعی از زردآلو و قیسی باشد. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). هزوارش «مشمشیا» و «آلوچیک » در عربی مِشْمِش از ریشه ٔ سریانی ... (حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به مشمش شود.
مشمشهلغتنامه دهخدامشمشه . [ م ِ م ِ ش َ / ش ِ ] (اِ) مرض وبائی . انفلوآنزا. مرضی است مسری که بیشتر در اسب و استر و خر دیده شده و به انسان نیز سرایت می کند. در انسان و حیوان مشمشه به دو شکل متفاوت ظاهر میشود و حتی نام آنها هم یکی نیست . یکی مشمشه ٔ معمولی است ک
مشمشةلغتنامه دهخدامشمشة. [ م َ م َ ش َ ] (ع مص ) سبکی و شتابی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || در آب تر نهادن دارو را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خیساندن دارو در آب . (ناظم الاطباء).
مشمشةلغتنامه دهخدامشمشة. [م َ م َ ش َ / م ِ م ِ ش َ ] (ع اِ) یک دانه زردآلو. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مشمش شود.
مشمشیلغتنامه دهخدامشمشی . [ م ِ م ِ ] (ص نسبی ) مانند مشمش . همچون مشمش به لون . به رنگ مشمش : ان المختار منه هو المشبع الصفرة المقارب بالتشبه بالجلنار من الاحمر و بعده المشمشی . (الجماهر بیرونی ص 74). و هناک معدن یعرف بناونولون جوهره م
