مشهدةلغتنامه دهخدامشهدة. [م َ هََ / هَُ دَ ] (ع اِ) مشهد. (منتهی الارب ). جای حاضر آمدن مردمان . محضر مردم . ج ، مشاهد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مشهد (ع اِ) شود.
مسعدةلغتنامه دهخدامسعدة. [ م َ ع َ دَ ] (اِخ ) ابوعمرو عبدالجباربن عدی . کاتب منصور و یکی از بلغای عشره ٔ نامی زبان عرب . او راست : کتاب الادب . (از الفهرست ابن الندیم ).
مشهدیلغتنامه دهخدامشهدی . [ م َ هََ ] (اِخ ) تیره ای از ایل بویراحمدی کوه کیلویه ٔ فارس . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 88).
مشهدیلغتنامه دهخدامشهدی . [ م َ هََ ] (ص نسبی ) منسوب به شهر مقدس مشهد. || لقب کسی که مزار امام ثامن ، علیه الصلوةوالسلام را زیارت کرده باشد. (ناظم الاطباء).
مشاهدلغتنامه دهخدامشاهد. [ م َ هَِ ] (ع اِ) ج ِ مشهد به معنی جای حاضر آمدن مردمان . (آنندراج ) (از محیط المحیط). ج ِ مَشْهَد و مَشهدة. (ناظم الاطباء) : من هرگز تو را ندیده ام و نشناخته و باتو در معاهد و مشاهد ننشسته . (مرزبان نامه ص 271