مطعون

mat'un

معنی

۱. کسی که با نیزه مضروب‌ شده.
۲. طعنه‌زده‌شده؛ مورد طعن‌ و سرزنش قرارگرفته؛ سرزنش‌شده.
۳. طاعون‌زده.

جست‌وجوی دقیق

مطعون

لغت‌نامه دهخدا

مطعون . [ م َ ] (ع ص ) درخسته به نیزه و مجروح به نیزه . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). سنان و نیزه زده شده . (آنندراج ). جراحت نیزه یافته . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || عیب و خواری یا دهانیده شده . (غیاث ) (آنندراج ). مردود و مطرود و نامطبوع و فاسد و بیهوده و عیب دار و

مطعون

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که با نیزه مضروب‌ شده.۲. طعنه‌زده‌شده؛ مورد طعن‌ و سرزنش قرارگرفته؛ سرزنش‌شده.۳. طاعون‌زده.

مطعون

فرهنگ فارسی معین

(مَ) [ ع . ] (اِمف .) با نیزه زده شده ، زخمی شده .

جست‌وجوی هم‌آوا

مطحون

لغت‌نامه دهخدا

مطحون . [ م َ ] (ع ص ) آردشده و آسیاب شده . (ناظم الاطباء). آسیابی شده . آرد شده . دستاس شده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

يُمَتَّعُونَ

فرهنگ واژگان قرآن

برخوردار شده اند ("کَانُواْ يُمَتَّعُونَ " برخوردار می شدند )

متوحن

لغت‌نامه دهخدا

متوحن . [ م ُ ت َ وَح ْ ح ِ ] (ع ص ) خوار و ذلیل و هلاک شده . || شکم کلان شده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به توحن شود.

متوعن

لغت‌نامه دهخدا

متوعن . [ م ُ ت َ وَع ْ ع ِ ] (ع ص ) شتر و گوسپند نهایت فربه . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شتر و گوسپند بسیار فربه . (ناظم الاطباء). || کسی که میگیرد همه چیز را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به توعن شود.

متوهن

لغت‌نامه دهخدا

متوهن . [ م ُ ت َ وَهَْ هَِ ] (ع ص ) سست و کاهل و تنبل کار. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). و رجوع به توهن شود.

جست‌وجوی متن

نامطعون

لغت‌نامه دهخدا

نامطعون . [ م َ ] (ص مرکب ) کسی که بر او ملامتی وطعنی وارد نیست . مقابل مطعون . رجوع به مطعون شود.

مغموص

لغت‌نامه دهخدا

مغموص . [ م َ ] (ع ص ) مغموص علیه ؛ آنکه مطعون باشد به دین و ملت . (منتهی الارب ). کسی که در دین و ملت بر وی طعن زنند. (ناظم الاطباء): رجل مغموص علیه ؛ آنکه در دین و حسب مطعون باشد. (از اقرب الموارد).

درخسته

لغت‌نامه دهخدا

درخسته . [ دَ خ َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) خسته . مجروح : طعین ، مطعون ؛ درخسته به نیزه . (منتهی الارب ).

مقدوح

لغت‌نامه دهخدا

مقدوح . [ م َ ] (ع ص ) مطعون . طعنه زده شده . که طعن و قدح بر آن وارد است . || مردود. غیر قابل قبول . ناموافق شرع : بر آن محضر خطوط ثبت کردند که مذهب اولاد مهدی مقدوح است . (جهانگشای جوینی ).

ارصاع

لغت‌نامه دهخدا

ارصاع . [ اِ ] (ع مص ) درنشاندن در چیزی (چنانکه نیزه را). || سخت خستن به نیزه . (منتهی الأرب ). ناپیدا کردن سنان در مطعون . (تاج المصادر بیهقی ). || صاحب بچه شدن خرمابن . (منتهی الأرب ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

نامطعون

لغت‌نامه دهخدا

نامطعون . [ م َ ] (ص مرکب ) کسی که بر او ملامتی وطعنی وارد نیست . مقابل مطعون . رجوع به مطعون شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

مطعون

mat'un

معنی

جست‌وجوی دقیق

مطعون

لغت‌نامه دهخدا

مطعون

فرهنگ فارسی عمید

مطعون

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

مطحون

لغت‌نامه دهخدا

يُمَتَّعُونَ

فرهنگ واژگان قرآن

متوحن

لغت‌نامه دهخدا

متوعن

لغت‌نامه دهخدا

متوهن

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

نامطعون

لغت‌نامه دهخدا

مغموص

لغت‌نامه دهخدا

درخسته

لغت‌نامه دهخدا

مقدوح

لغت‌نامه دهخدا

ارصاع

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

نامطعون

لغت‌نامه دهخدا