معاودت

mo'āvedat

معنی

بازگشتن؛ برگشتن.

مترادف

۱. برگشت، عودت، بازگشت، رجعت، عود، مراجعت
۲. بازگشتن، مراجعت کردن ≠ عزیمت

جست‌وجوی دقیق

معاودت

لغت‌نامه دهخدا

معاودت . [ م ُ وَ / وِ دَ ] (از ع ، اِمص ) بازگشتن . (غیاث ). عود و رجعت و بازگشت . (ناظم الاطباء). مراجعت . بازآمدن . بازگشتن . رجوع . رجعت . بازگشت . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و حجت برگرفتند که اگراو را معاودتی ب

معاودت

فرهنگ فارسی عمید

بازگشتن؛ برگشتن.

معاودت

فرهنگ فارسی معین

(مُ وَ دَ) [ ع . معاودة ] (مص ل .) رجعت ، بازگشت .

معاودت

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. برگشت، عودت، بازگشت، رجعت، عود، مراجعت ۲. بازگشتن، مراجعت کردن ≠ عزیمت

جست‌وجوی هم‌آوا

معاوضت

لغت‌نامه دهخدا

معاوضت . [ م ُ وَ / وِ ض َ ] (از ع ، اِمص ) معاوضه . (ناظم الاطباء). رجوع به معارضه و معاوضة شود.

مهاودت

واژه‌نامه آزاد

با هم وعده کردن و آشتی نمودن

معاودت دادن

فرهنگ مترادف و متضاد

برگرداندن، بازگشت دادن، رجعت دادن، عودتدادن

معاهدت

لغت‌نامه دهخدا

معاهدت . [ م ُ هََ / هَِدَ ] (از ع ، اِمص ) معاهدة. عهد کردن : و بر این معنی مصافحت و معاهدت فرمود و قبول کرد. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 98). و هر آنچه به سمع جمع رسیده بود، به بصر ب

جست‌وجوی مشابه

معاودت دادن

فرهنگ مترادف و متضاد

برگرداندن، بازگشت دادن، رجعت دادن، عودتدادن

جست‌وجوی متن

واپس

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. استرداد، اعاده، بازپس، رد، عودت، معاودت ۲. بعداز، دنبال

عواد

لغت‌نامه دهخدا

عواد. [ ع ِ ] (ع مص ) بازگشتن به کار و امر اول . (از اقرب الموارد). معاودت . (ناظم الاطباء). خوی کردن و عادت نمودن به چیزی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). عادت خویشتن قرار دادن چیزی را. (از اقرب الموارد). مُعاودة. رجوع به معاودة و معاودت شود.

اعاده دادن

لغت‌نامه دهخدا

اعاده دادن . [ اِ دَ / دِ دَ ] (مص مرکب ) دوباره به جای خود برگردانیدن . (ناظم الاطباء). معاودت دادن . عود دادن . عودت دادن . اعاده کردن . و رجوع به اعاده و اعادت و اعاده کردن و اعاده شدن شود.

مهاودة

لغت‌نامه دهخدا

مهاودة. [ م ُ وَ دَ ] (ع مص ) با هم وعده کردن و آشتی نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || یکدیگر را مایل گردانیدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). مایل شدن . (از اقرب الموارد). || بازگردیدن با هم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). معا

معاود

لغت‌نامه دهخدا

معاود. [ م ُ وِ ] (ع ص ) آن که پیوسته بر کاری باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ماهر در عمل خویش . (از اقرب الموارد). || خوی گر به چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مواظب . (اقرب الموارد). || دلاور. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شجاع و دلاور. (ناظم ا

جست‌وجوی هم‌آغاز

معاودت دادن

فرهنگ مترادف و متضاد

برگرداندن، بازگشت دادن، رجعت دادن، عودتدادن

درپیوند

بیشتر بدانید

معاودت

mo'āvedat

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

واژه‌نامه آزاد

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

فرهنگ مترادف و متضاد