ولیچهلغتنامه دهخداولیچه . [ وَ چ َ / چ ِ ] (اِ) دوست خالص و برگزیده و معتمدعلیه . (از آنندراج ). رجوع به ولیجه شود.
اسطمةلغتنامه دهخدااسطمة. [ اُ طُم ْ م َ ] (ع اِ) اصطمة. میان چیزی : اسطمةالقوم ؛ میانه ٔ قوم ، و اشرف و بهتر ایشان . || فراهم آمدنگاه مردمان و معتمدعلیه ایشان . (منتهی الارب ). || میانه ٔ دریا. اسطم .
فقاهتلغتنامه دهخدافقاهت . [ ف َ هََ ] (ع مص ) فقاهة. فقیه گردیدن . (منتهی الارب ) (مصادر اللغه ٔ زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). دانستن علم دین و فقاهت اخص از فقه است ، چه فقه مطلق دانش است . (یادداشت مؤلف ) : به علم و فقاهت معتمدعلیه بود. (تاریخ قم ). || دانستن چیزی را
ولیجةلغتنامه دهخداولیجة. [ وَ ج َ ] (ع اِ) نهانی مرد و خاصه و برگزیده ٔ آن ، یا معتمدعلیه آن از غیر اهل وی . (منتهی الارب ).خاصه و بطانه ٔ تو از مردم ، کسی که بر او اعتماد داری از غیر اهل خود. (آنندراج ) (اقرب الموارد). دوست خالص . (مهذب الاسماء) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ترتیب عادل ). ج ، ولائج
