معد

mo'ad[d]

معنی

۱. آماده‌شده.
۲. شمرده‌شده.

مترادف

۱. آماده، مهیا
۲. مرتب
۳. شمردهشده، حسابشده

جست‌وجوی دقیق

معد

لغت‌نامه دهخدا

معد. [ م َ ] (ع اِ) خصیةالثعلب را گویند. (برهان ) (آنندراج ). دارویی که آن را سعلب و یا خصیةالثعلب نامند. (ناظم الاطباء). خصی الثعلب است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). و رجوع به خصی الثعلب شود.

معد

معد. [ م َ ] (ع ص ) سطبر و آگنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). چیز سطبر و آگنده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || تره ٔ نازک . (منتهی الارب )(آنندراج ). تره ٔ نازک و نرم . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || شیر خوش . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || میوه ٔ ت

معد

لغت‌نامه دهخدا

معد. [ م َ ] (ع مص ) ربودن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بر معده ٔ کسی زدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || رفتن در زمین .(از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). رفتن در زمین و دور شدن . (ا

معد

لغت‌نامه دهخدا

معد. [ م َ ع َدد ] (اِخ ) ابن ابی الفتح نصراﷲبن رجب معروف به ابن صیقل جزری ، مکنی به ابی الندی و ملقب به شمس الدین ، صاحب «المقامات الزینیه » است . وی به سال 701 هَ . ق . درگذشت .(از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اعلام زرکلی ).

معد

لغت‌نامه دهخدا

معد. [ م َ ع َدد ] (اِخ ) ابن عدنان . پدر قبیله ای است . (منتهی الارب ). نام جد نوزدهم حضرت پیغمبر است . (انساب سمعانی ص 6). از نسل اسماعیل و ازبزرگوارترین اولاد او در زمان خود بود. مادر او از قبیله ٔ «جرهم » بود. وی دارای ده فرزند شد که بزرگ

جست‌وجوی هم‌آوا

مات

matte, flat 3

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ویژگی سطحی که برّاقیت آن در زاویۀ 60 درجه در گسترۀ صفر تا ده و در زاویۀ 85 درجه در گسترۀ صفر تا پانزده قرار دارد

لعاب مات 2

matt glaze

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لعابی سرامیکی که تاحدی واشیشه‌ای شده است

ورنی مات

flat varnish, matte varnish

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی ورنی که با درصد معینی مات‌کننده ترکیب می‌شود تا در هنگام خشک ‌شدن جلوه‌ای مات بیابد

محت

لغت‌نامه دهخدا

محت . [ م َ ] (ع ص ) صلب و سخت از هرچیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || روز گرم . (منتهی الارب ). یوم محت ؛ روزی سخت گرم . (مهذب الاسماء). || مرد خردمند. || مردتیزخاطر. ج ، مُحوت ، مُحَتاء. (منتهی الارب ). || خالص و بی آمیغ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

محت

لغت‌نامه دهخدا

محت . [ م َ ](ع مص ) خشمناک کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی مشابه

معدنچی، معدنچی

فرهنگ مترادف و متضاد

معدنکار، کارگر معدن، معدنکاو

معدوم

لغت‌نامه دهخدا

معدوم . [ م َ ] (ع ص ) آنکه موجود نبود. (منتهی الارب ) (آنندراج ). نیست و نابود و چیزی که موجود نباشد. (ناظم الاطباء). خلاف موجود. (از اقرب الموارد). نیست . نیسته . نچیز. نابود. نابوده . نیست شده . نابودشده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : همه هریک

معدنچی

لغت‌نامه دهخدا

معدنچی . [ م َدَ / دِ ] (ص مرکب ) کان کن . مُعَدِّن . (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). آنکه در معدن کار کند. کارگر معدن .

معدن

لغت‌نامه دهخدا

معدن . [ م َ دَ ] (اِخ ) دهی از دهستان بارمعدن است که در بخش سرولایت شهرستان نیشابور واقع است و 1232 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

معدی

لغت‌نامه دهخدا

معدی . [ م ُ دا ] (ع اِ) مالی عنه معدی ؛ یعنی تجاوزی نیست از برای من به سوی غیر آن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

جست‌وجوی متن

آل نصره

لغت‌نامه دهخدا

آل نصره . [ ل ِ ؟ ] (اِخ ) رجوع به معد شود.

لخمیون

لغت‌نامه دهخدا

لخمیون . [ل َ می یو ] (اِخ ) رجوع به معد و معدبن عدنان شود.

خثعم

لغت‌نامه دهخدا

خثعم . [ خ َ ع َ ] (اِخ ) پدر قبیله ای از معد است . (از متن اللغة).

مهیا

فرهنگ مترادف و متضاد

آماده، تهیه، حاضر، سازمند، فراهم، مستعد، معد، بسیجیده ≠ نامهیا

آماده کرده

لغت‌نامه دهخدا

آماده کرده . [ دَ / دِ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ساخته . مُعَدّ.

جست‌وجوی هم‌آغاز

معدوم

لغت‌نامه دهخدا

معدن شناس

لغت‌نامه دهخدا

معدن شناس . [ م َ دَ / دِ ش ِ ] (نف مرکب ) کان شناس . آنکه معدنهای گوناگون را شناسد. رجوع به ماده ٔ بعد شود.

معدن شناسی

لغت‌نامه دهخدا

معدن شناسی . [ م َ دَ / دِ ش ِ ] (حامص مرکب ) کان شناسی . علم شناسائی کانها که از شعبه های مهم زمین شناسی است .

معدنچی

لغت‌نامه دهخدا

معدنچی . [ م َدَ / دِ ] (ص مرکب ) کان کن . مُعَدِّن . (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). آنکه در معدن کار کند. کارگر معدن .

معدن

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

جمعد

لغت‌نامه دهخدا

جمعد. [ ج َ ع َ ] (ع اِ) سنگهای جمعکرده شده . (منتهی الارب ). و صحیح آن جمعرة است چنانکه درلسان و تاج العروس آمده است . (ذیل اقرب الموارد).

متمعد

لغت‌نامه دهخدا

متمعد. [ م ُ ت َ م َع ْ ع ِ ] (ع ص ) متمعدة [ م ُ ت َ م َ ع ع ِ دَ ]. تر و تازه . یقال تمرمتمعد و رطبة متمعدة. (ناظم الاطباء). رطبة متمعدة، خرمای تر و تازه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).

مثمعد

لغت‌نامه دهخدا

مثمعد. [ م ُ م َ ع ِدد ] (ع ص ) روی روشن نیکوهیأت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). روی روشن خوش رنگ . (ازذیل اقرب الموارد).

ابومعد

لغت‌نامه دهخدا

ابومعد. [ اَ م َ ] (اِخ ) رازی . نام او عیسی بن ماهان است و از ربیعبن انس حدیث شنوده است .

ممعد

لغت‌نامه دهخدا

ممعد. [ م ِ ع َ ] (ع ص ) ذئب ممعد؛ گرگ بسیار درنده که دوتادوتا می کشد و می رباید. (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).

درپیوند

بیشتر بدانید

معد

mo'ad[d]

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا