معظم

mo'azzam

معنی

کسی که او را بزرگ می‌شمارند؛ بزرگ‌شمرده‌شده.

مترادف

گرانقدر، معز، بزرگوار

جست‌وجوی دقیق

معظم

لغت‌نامه دهخدا

معظم . [ م ُ ع َظْ ظَ ] (اِخ ) شرف الدین عیسی بن محمد عادل بن ایوب (576-624 هَ .ق .). سلطان شام و از ملوک دولت ایوبی بود. وی فرمانروایی شجاع و عاقل و دوراندیش و عالم در ادب عرب و فقه اسلام بود و با علما مناظر

معظم

لغت‌نامه دهخدا

معظم . [ م ُ ع َظْ ظَ ] (ع ص ) بزرگ داشته شده و بزرگ شمرده و به بزرگی صفت نموده شده . (آنندراج ). بزرگ کرده شده و بزرگ داشته و به بزرگی توصیف شده و بزرگ شمرده شده وتعظیم شده و محترم . (ناظم الاطباء). اگرچه مُعَظَّم ومُعظَم قریب المعنی هستند اما اغلب نخستین در مورد اشخاص محترم

معظم

لغت‌نامه دهخدا

معظم . [ م ُع َظْ ظَ ] (اِخ ) تورانشاه بن ایوب . رجوع به تورانشاه ملک المعظم شمس الدوله ... و طبقات سلاطین اسلام شود.

معظم

لغت‌نامه دهخدا

معظم . [ م ُ ع َظْ ظَ ] (اِخ ) تورانشاه بن ملک صالح نجم الدین ایوب . رجوع به تورانشاه ملک المعظم و اعلام زرکلی و طبقات سلاطین اسلام شود.

معظم

لغت‌نامه دهخدا

معظم . [ م ُ ظَ ] (ع ص ، اِ) بزرگ . کلان . عمده . (ناظم الاطباء). بزرگ داشته . بزرگ . عظیم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و شعرا هرچه یافته اند از صلات معظم به بدیهه و حسب حال یافته اند. (چهارمقاله ص 57). قیصر...

جست‌وجوی هم‌آوا

محجم

لغت‌نامه دهخدا

محجم . [ م ِ ج َ ] (ع ص )رقیق و تنک . || (اِ) شاخ و شیشه ٔ حجامت . محجمه . || نیشتر حجامت . (منتهی الارب ). تیغ. ج ، محاجم . || حجامتجای . حجامت گاه . جائی که حجامت کنند. (یادداشت مرحوم دهخدا). محجمة. جای حجامت . جای شاخ در پس گردن . (یادداشت مرحوم دهخدا).

محجم

لغت‌نامه دهخدا

محجم . [ م ُ ج َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از احجام . کسی که پس پا می شود و بازمی ایستد از کسی . (ناظم الاطباء). بازایستاده و پس پا شده از بیم . (از منتهی الارب ). جبان و ضعیف القلب . (ناظم الاطباء). بازایستاده از بیم و خوف : گفت زندگانی ملک اسلام دراز باد ا

محجم

لغت‌نامه دهخدا

محجم . [ م ُ ج ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احجام . رجوع به احجام شود.

محزم

لغت‌نامه دهخدا

محزم . [ م َ زِ ] (ع اِ) جای تنگ بستن از ستور. ج ، محازم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). جای تنگ از ستور. (مهذب الاسماء).

محزم

لغت‌نامه دهخدا

محزم . [ م ِ زَ ] (ع اِ) محزمة. آنچه به وی بندند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آن رشته که بر خرقه بندند. (مهذب الاسماء). بند.

جست‌وجوی مشابه

معظمات

لغت‌نامه دهخدا

معظمات . [ م ُ ظَ ] (ع ص ، اِ) کلانها. (غیاث ) (آنندراج ). ج ِ معظمة، تأنیث مُعظَم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معظم شود.- معظمات امور ؛ کارهای مهم . کارهای بزرگ : غالب همت ایشان به معظمات امور مملکت متعلق باشد

معظمه

لغت‌نامه دهخدا

معظمه . [ م ُ ظَ م َ ] (ع ص ) تأنیث مُعظَم : دول معظمه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معظم شود.

معظمه

لغت‌نامه دهخدا

معظمه . [ م ُ ع َظْ ظَ م َ ] (ع ص ) مؤنث مُعَظَّم . بزرگ و محترم . (ناظم الاطباء) : در مشاعر معظمه و مواقف مکرمه و در جوار قدس کعبه ٔ علیا عظم اﷲ قدرها به حضور هم شهریان ...دعای اخلاص پیوند را تازه داشت و اقامت کرد. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص <span c

معظمة

لغت‌نامه دهخدا

معظمة. [ م ُ ظَ م َ ] (ع اِ) سختی سخت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سختی سخت و بلای نازل سخت . (ناظم الاطباء). بلای سخت . (از اقرب الموارد).

معظمه

فرهنگ فارسی عمید

بزرگ.

جست‌وجوی متن

جثه

دیکشنری فارسی به عربی

معظم

لش

دیکشنری فارسی به عربی

معظم

جسامت

دیکشنری فارسی به عربی

معظم

بصورت توده جمع کردن

دیکشنری فارسی به عربی

معظم

اکثریت

دیکشنری فارسی به عربی

اغلبية , معظم

جست‌وجوی هم‌آغاز

معظم اکبرآبادی

لغت‌نامه دهخدا

معظم اکبرآبادی . [ م ُ ع َظْ ظَ م ِ اَ ب َ ] (اِخ ) نام وی محمد و از شعرای هندوستان است که در اواسط قرن سیزدهم در 60سالگی وفات یافته است . از اوست در نعت پیغمبر اکرم : چهر ترویح نبی سرور ملک تقدیس افسر فرق رسل

معظم بهاری

لغت‌نامه دهخدا

معظم بهاری . [م ُ ع َظْ ظَ م ِ ب َ ] (اِخ ) نام وی علی خان و از شاعران هندوستان و از بزرگان ناحیه ٔ بهار بود. از اوست :به دام عشق تو چون بنده مبتلا نشود کس خدا کند که گرفتار این بلا نشود کس .به روز بیکسی دیوانگی آمد به کار من که شد از سنگ طفلان جمع اسباب مزار

معظمات

لغت‌نامه دهخدا

معظمه

لغت‌نامه دهخدا

معظمه . [ م ُ ظَ م َ ] (ع ص ) تأنیث مُعظَم : دول معظمه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معظم شود.

معظمه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

شعبان المعظم

لغت‌نامه دهخدا

شعبان المعظم . [ ش َ نُل ْ م ُ ع َظْ ظَ ] (ع اِ مرکب ) ماه شعبان ، چنانکه ماه محرم با وصف حرام بصورت محرم الحرام ورمضان به صورت رمضان المبارک و صفر به صورت صفرالمظفر ترکیب شود. (یادداشت مؤلف ). رجوع به شعبان شود.

سردار معظم

لغت‌نامه دهخدا

سردار معظم . [ س َ رِ م ُ ع َظْ ظَ ] (اِخ ) لقبی است که به تیمورتاش داده اند. رجوع به تیمورتاش شود.

ملک المعظم

لغت‌نامه دهخدا

ملک المعظم . [ م َ ل ِ کُل ْ م ُ ع َظْ ظَ ] (اِخ ) (الَ ...) شرف الدین عیسی بن محمدالعادل بن ایوب (576 - 624 هَ . ق .). از ملوک ایوبی شام است . فرمانروایی شجاع و خردمند و دوراندیش و عالم به عربیت و فقه بود و

ملک المعظم

لغت‌نامه دهخدا

ملک المعظم . [ م َ ل ِ کُل ْ م ُع َظْ ظَ ] (اِخ ) (الَ ...) رجوع به تورانشاه شود.

ابن معظم

لغت‌نامه دهخدا

ابن معظم . [ اِ ن ُ م ُ ع َظْ ظَ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن معظم ، از مردم ری . او راست : کتاب مقامات اثناعشریه که در 730 هَ .ق . از تألیف آن فراغت یافته است و این کتاب در پاریس به طبع رسیده .

درپیوند

بیشتر بدانید

معظم

mo'azzam

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا