معلملغتنامه دهخدامعلم . [ م َ ل َ ] (ع اِ) نشان که در بیابان بود. (مهذب الاسماء). نشان راه . (دهار). نشان که به راه نهند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). آنچه بدان وسیله می توان راه را پیدا کرد مانند نشان و جز آن . ج ، معالم . (از اقرب الموارد). اثر راه .(یادداشت به خط مرحوم دهخد
معلملغتنامه دهخدامعلم . [ م ُ ع َل ْ ل َ ] (ع ص ) تعلیم داده شده و آداب آموزانیده شده و اکثر استعمال این لفظ در حیوانات است چون سگ معلم و بوزنه ٔ معلم و طوطی معلم و علی هذا القیاس . (غیاث ) (آنندراج ). آموخته شده و تعلیم شده و پندداده شده و تربیت شده خواه انسان باشد و یا اسب و یا سگ شکاری و ی
معلملغتنامه دهخدامعلم . [ م ُ ع َل ْ ل ِ ] (ع ص ، اِ) آموزاننده . (غیاث ) (آنندراج ). آموزنده . تعلیم کننده . مدرس . (ناظم الاطباء). آموزگار. آموزنده . استاد. مدرس . شیخ . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : فرستاده ٔ شاه چون دید زودهمان بانگ و خشم معلم شنود. <p
معلملغتنامه دهخدامعلم . [ م ُ ل َ ] (ع ص ) نقش دار و مخطط، چه عَلَم به معنی نقش و نشان است . (غیاث ) (آنندراج ). نگارکرده . نگارین . مطرز. منقش (جامه و جز آن ). (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ز اشک ابر نیسانی به دیبا شاخ شد معلم ز بوی باد آذاری به عنبر شاخ شد مع
معلملغتنامه دهخدامعلم . [ م ُ ل ِ ] (ع ص ) آگاه کننده . (مهذب الاسماء) : بیشتر ایلچیان به نزدیک پادشاه زادگان از برادران و برادرزادگان قاآن روان کرد معلم از احوال و وقوع حادثه . (جهانگشای جوینی ). و رجوع به اعلام شود. || آنکه نشان می کند جامه را به نشان مخصوصی . (ناظم
محلملغتنامه دهخدامحلم . [ م ُ ح َل ْ ل ِ ] (ع ص ) کسی که بردبار میگرداند و امر به بردباری می کند. (از ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بردبار گرداننده . (آنندراج ). رجوع به تحلیم شود.
قبای معلملغتنامه دهخداقبای معلم . [ ق َ ی ِ م ُ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) قبای دارای نقش و نگار. مخطط. || کنایه از آسمان دنیا. فلک ِ قمر.
معلمیلغتنامه دهخدامعلمی . [ م ُ ع َل ْ ل ِ ] (حامص ) مأخوذ از تازی ، تربیت و تعلیم . (ناظم الاطباء). شغل و عمل معلم . تعلیم دادن : وقت است کز برای هلاک مخالفان افلاک را کنی به سیاست معلمی . خاقانی (دیوان چ سجادی ص <span class="hl" dir="ltr
معلمیتلغتنامه دهخدامعلمیت . [ م ُ ع َل ْ ل ِ می ی َ ] (ع مص جعلی ، اِمص ) معلمی . (ناظم الاطباء). رجوع به معلمی شود.
معلمینلغتنامه دهخدامعلمین . [ م ُ ع َل ْ ل ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ معلم . رجوع به معلم شود. || یکی از درجات پنجگانه ٔ مانویه و معلمین ، درجه ٔ اول آن است و دوم مشمسین و سوم قسیسین و چهارم صدیقین و پنجم سماعین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
معلمیلغتنامه دهخدامعلمی . [ م ُ ع َل ْ ل َ ] (حامص ) حالت و چگونگی مُعَلَّم . تعلیم دیدگی . آموزش دیدگی : در کسب علم کوش که کلب از معلمی آید برون ز منقصت سایر کلاب . جامی .و رجوع به مُعَلَّم شود.
معلمهلغتنامه دهخدامعلمه . [ م ُ ع َل ْ ل ِ م َ / م ِ ] (ع ص ، اِ) مؤنث معلم . زن آموزگار. زن آموزنده . زن یاددهنده . آتون . ج ، معلمات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). خانم آموزگار.
معلمیلغتنامه دهخدامعلمی . [ م ُ ع َل ْ ل ِ ] (حامص ) مأخوذ از تازی ، تربیت و تعلیم . (ناظم الاطباء). شغل و عمل معلم . تعلیم دادن : وقت است کز برای هلاک مخالفان افلاک را کنی به سیاست معلمی . خاقانی (دیوان چ سجادی ص <span class="hl" dir="ltr
معلمیتلغتنامه دهخدامعلمیت . [ م ُ ع َل ْ ل ِ می ی َ ] (ع مص جعلی ، اِمص ) معلمی . (ناظم الاطباء). رجوع به معلمی شود.
معلمینلغتنامه دهخدامعلمین . [ م ُ ع َل ْ ل ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ معلم . رجوع به معلم شود. || یکی از درجات پنجگانه ٔ مانویه و معلمین ، درجه ٔ اول آن است و دوم مشمسین و سوم قسیسین و چهارم صدیقین و پنجم سماعین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
معلمیلغتنامه دهخدامعلمی . [ م ُ ع َل ْ ل َ ] (حامص ) حالت و چگونگی مُعَلَّم . تعلیم دیدگی . آموزش دیدگی : در کسب علم کوش که کلب از معلمی آید برون ز منقصت سایر کلاب . جامی .و رجوع به مُعَلَّم شود.
معلم الملائکلغتنامه دهخدامعلم الملائک . [م ُ ع َل ْ ل ِ مُل ْ م َ ءِ ] (اِخ ) لقب شیطان . (غیاث ) (آنندراج ). و رجوع به ترکیب معلم اول ذیل معلم شود.
قبای معلملغتنامه دهخداقبای معلم . [ ق َ ی ِ م ُ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) قبای دارای نقش و نگار. مخطط. || کنایه از آسمان دنیا. فلک ِ قمر.
بندر بندمعلملغتنامه دهخدابندر بندمعلم . [ ب َ دَ رِ ب َ م ُ ع َل ْ ل ِ ] (اِخ ) بندری از دهستان حومه ٔ بخش لنگه است که در شهرستان لار واقع است . و 613 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7).
ابن معلملغتنامه دهخداابن معلم . [ اِ ن ُ م ُ ع َل ْ ل ِ ] (اِخ ) ابوالحسن . از امرا و اکابر رجال دولت آل بویه . او بزمان بهاءالدوله در بغداد نفوذی کامل داشت و بهاءالدوله را بمصادره ٔ بسیاری از مردم واداشت . در سال 382 هَ .ق . لشکر بهاءالدوله شوریده از او درخواست
ابن معلملغتنامه دهخداابن معلم . [ اِ ن ُ م ُ ع َل ْ ل ِ ] (اِخ ) ابوالغنایم محمدبن علی بن فارس واسطی هرثی ، ملقب به نجم الدین . شاعر عرب . اشعار او بلطف و رقت معروف است و بیشتر در عشق و غزل می سروده و چون غالباً اندوهناک و حزین است در مجالس سماع صوفیه خوانده میشد و وعاظ به آن استشهاد میکردند. او