معهد

ma'had

معنی

۱. مکانی که در آن قراری گذاشته شده و امری معهود گردیده.
۲. محل بازگشت.
۳. جایی که عده‌ای گرد هم جمع شوند؛ باشگاه.

جست‌وجوی دقیق

معهد

لغت‌نامه دهخدا

معهد. [ م َ هََ ] (ع اِ) منزلی که همیشه به وی بازگردند از هرکجا که رفته باشند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). محل بازگشت و منزلی که همیشه به آن بازگردند از هرکجا که رفته باشند. ج ، معاهد. (ناظم الاطباء). آن منزلی که هرجای که شوند آنجا آیند. منزل . سرای . (یادداش

معهد

دیکشنری عربی به فارسی

بنياد نهادن , برقرار کردن , تاسيس کردن , موسسه , بنداد , بنگاه , بنياد , انجمن , هيلت شورا , فرمان , اصل قانوني , مقررات

معهد

فرهنگ فارسی عمید

۱. مکانی که در آن قراری گذاشته شده و امری معهود گردیده.۲. محل بازگشت.۳. جایی که عده‌ای گرد هم جمع شوند؛ باشگاه.

معهد

فرهنگ فارسی معین

(مَ هَ) [ ع . ] (اِ.) 1 - محل بازگشت . 2 - محضر مردمان . ج . معاهد.

جست‌وجوی هم‌آوا

معاهد

لغت‌نامه دهخدا

معاهد. [ م َ هَِ ] (ع اِ) ج ِ مَعهَد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ِ معهد به معنی منزلی که همیشه به وی بازگردند از هر کجا که رفته باشند. (آنندراج ). و رجوع به معهد شود. || محضرهای مردمان . (از ناظم الاطباء). مجالس . انجمنها : گفت من

معاهد

لغت‌نامه دهخدا

معاهد. [ م ُ هَِ ] (ع ص ) هم عهد و هم پیمان و هم شرط و هم سوگند. (ناظم الاطباء). آن که با تو پیمان بسته باشد. کسی که با دیگری عهدی بسته . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || گزیدگر یعنی ذِمّی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گزیدگرو باج گزار و ذمی و اهل ذمه . (ناظم الاطباء). ذمی . (ا

معهود

لغت‌نامه دهخدا

معهود. [ م َ ] (ع ص ) پیمان کرده شده . (غیاث ). هرچیز پیمان کرده شده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دیده و شناخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ). هرچیز که پیشتر آن را شناخته و دیده باشند. (ناظم الاطباء). معروف .(اقرب الموارد). مرسوم . معمول . متداول :</s