معین

ma'in

معنی

۱. جاری؛ روان.
۲. آب چشمه که بر روی زمین جاری شود.

مترادف

آشکار، روشن، مشخص، معلوم، مقرر، منصوب، نهاده ≠ نامعین

برابر پارسی

نشا نزد

جست‌وجوی دقیق

معین

لغت‌نامه دهخدا

معین . [ م ُ ] (اِخ ) محمد (1296-1350 هَ . ش .) فرزند شیخ ابوالقاسم . جداو شیخ محمدتقی معین العلما که در سلک علمای روحانی بود پس از فوت پدر به تربیت وی همت گماشت . جد مادری او شیخ محمد سعید نیز از علما و مدرس

معین

لغت‌نامه دهخدا

معین . [ م َ ] (ع ص ) آب روان . (دهار). آن آب که می بینند چون می رود. (مهذب الاسماء). آب روان بر روی زمین . (ترجمان القرآن ). جاری و روان . (غیاث ) (آنندراج ) : و حصاری محکم در میان شهر و خندقی که به آب معین برده اند. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص <span cla

معین

لغت‌نامه دهخدا

معین . [ م ُ ] (اِخ ) نامی ازنامهای خدای تعالی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

معین

لغت‌نامه دهخدا

معین . [ م ُ ] (ع ص ) (از «ع ون ») یار. (دهار). یاری دهنده . (غیاث ) (آنندراج ). یاریگر و مددکارو یار و یاور و دستگیر. (ناظم الاطباء) : از بهر آنکه شاه جهان دوستدار اوست دولت معین اوست خداوند یار اوست . منوچهری .چو

معین

لغت‌نامه دهخدا

معین . [ م ُ ع َی ْ ی َ ] (ع ص ، اِ) مقررشده . (غیاث ). مخصوص و مقرر کرده شده . (آنندراج ). ثابت و برقرار و مخصوص و محقق و معلوم . (ناظم الاطباء). تعیین شده : بی نمودار طبع صافی توصورت مکرمت معین نیست . مسعودسعد.آن

جست‌وجوی هم‌آوا

فراکِشَند مِهین میانگین

mean high-water springs

واژه‌های مصوب فرهنگستان

میانگین ارتفاع فراکِشَندها در مِه‌کِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزده‌ساله

فروکِشَند مِهین میانگین

mean low-water springs

واژه‌های مصوب فرهنگستان

میانگین ارتفاع فروکِشَندها در مِه‌کِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزده‌ساله

فروکِشَند فروتر مِهین میانگین

mean lower low-water springs

واژه‌های مصوب فرهنگستان

میانگین ارتفاع فروکِشَندهای فروتر در مِه‌کِشَندهای یک مکان در طی یک دورۀ نوزده‌ساله

مین‌گذار

mine layer, mine planter ship

واژه‌های مصوب فرهنگستان

شناوری که ویژۀ مین‌گذاری طراحی و ساخته شده است

مین

mine 2

واژه‌های مصوب فرهنگستان

افزاره‌ای حاوی مقداری مواد منفجره که برای نابود کردن یا آسیب رساندن به وسایل نقلیه زمینی و دریایی و هوایی یا افراد به کار می‌رود * مصوب فرهنگستان اول

جست‌وجوی مشابه

معینة

لغت‌نامه دهخدا

معینة. [ م ُ ع َی ْ ی َ ن َ / م ُ ع َی ْ ی ِ ن َ ] (ع ص ) نیة معینة؛ نیت معلوم و آشکار. (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد).

معين

دیکشنری عربی به فارسی

مخصوص , ويژه , خاص , بخصوص , مخمص , دقيق , نکته بين , خصوصيات , تک , منحصر بفرد , معين , اخص

معين

دیکشنری عربی به فارسی

لوزي , شکل لوزي , قرص لوزي شکل

معینا

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: moeinā) (عربی ـ فارسی) (معین + ا (پسوند نسبت))، منسوب به مُعین ، ← مُعین.

معین‌الدین

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: moeinoddin) (عربی) کمک کننده و یاور دین ؛ (در اعلام) لقب شیخ احمد جام مشهور به ژنده پیل .

جست‌وجوی متن

اسم خاص

proper noun, proper name

واژه‌های مصوب فرهنگستان

اسمی که در بافتی معین بر هستاری معین دلالت می‌کند

شیوِ فشار

pressure gradient, barometric gradient

واژه‌های مصوب فرهنگستان

آهنگ کاهش فشار در زمان معین و مکان معین

terminine

دیکشنری انگلیسی به فارسی

معین

termin

دیکشنری انگلیسی به فارسی

معین شده

terminist

دیکشنری انگلیسی به فارسی

معین

جست‌وجوی هم‌آغاز

معین الدین هروی

لغت‌نامه دهخدا

معین الدین هروی . [ م ُ نُدْ دی ن ِ هَِ رَ ] (اِخ ) رجوع به معین هروی شود.

معین العلماء

لغت‌نامه دهخدا

معین العلماء. [ م ُ نُل ْ ع ُ ل َ ] (ع ص مرکب ) یاری کننده ٔ دانشمندان . لقب یا عنوانی بود که به علمای دین داده می شد.

معین التجار

لغت‌نامه دهخدا

معین التجار.[ م ُ نُت ْ ت ُج ْ جا ] (ع ص مرکب ) یاری کننده ٔ بازرگانان . لقب یا عنوانی بود که به بازرگانان داده می شد.

معین التجاری

لغت‌نامه دهخدا

معین التجاری . [ م ُ نُت ْ ت ُج ْ جا ] (ص نسبی مرکب ، اِ مرکب ) منسوب به معین التجار. و رجوع به معین التجار شود. || گل صدتومانی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به صدتومانی شود.

معین استرآبادی

لغت‌نامه دهخدا

معین استرآبادی . [ م ُ ن ِ اِ ت َ ] (اِخ ) از شعرای قرن دهم هجری است . در مشهد مقدس اقامت گزید و به سال 976 هَ . ق . عازم حج گردید و از آنجا سوار بر کشتی رهسپار هندوستان شد اما کشتی دچار طوفان گردید و اهل کشتی همه غرق شدند. وی به سبب تألیف ر

جست‌وجوی هم‌قافیه

حاشا عن السامعین

لغت‌نامه دهخدا

حاشا عن السامعین . [ ع َ نِس ْ سا م ِ ](ع صوت مرکب ) دور از جناب شما. رجوع به حاشا شود.

سامعین

لغت‌نامه دهخدا

سامعین . [ م ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ سامع است درحالت نصبی و جری : حاشا عن السامعین ، از جناب حضار.

ماء معین

لغت‌نامه دهخدا

ماء معین . [ ءِ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب روان . (از منتهی الارب ). آب روان روشن و پاک . (ناظم الاطباء، ذیل «معین »). آب روان و پاک . (فرهنگ فارسی معین ، ذیل «ماء») : ز کافور واز مشک و ماء معین درخت بهشت و می و انگبین . <p class="aut

اجمعین

لغت‌نامه دهخدا

اجمعین . [ اَ م َ ] (ع ص ، ق ) ج ِ اَجمع (در حالت نصب و جرّ). همه . همگی . همگان : کلَّهم اجمعین . سلام اﷲ علیهم اجمعین .

کلهم اجمعین

لغت‌نامه دهخدا

کلهم اجمعین . [ ک ُل ْ ل ُ هَُ اَ م َ] (ع ق مرکب ) همگی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

درپیوند

بیشتر بدانید

معین

ma'in

معنی

مترادف

برابر پارسی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری عربی به فارسی

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ نام‌ها

فرهنگ نام‌ها

جست‌وجوی متن

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا