مغبر

moqabbar

معنی

۱. غبار‌آلوده؛ گردآلوده.
۲. تیره‌رنگ.

مترادف

۱. خاکآلود، غبارآلود، گردآلود
۲. تیره، تار

جست‌وجوی دقیق

مغبر

لغت‌نامه دهخدا

مغبر. [ م ُ ب ِ ] (ع ص ) تیره رنگ . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) : هوای تو به من بر کرد خواهدزمانه مظلم و آفاق مغبر. مسعودسعد.خود عهد خسروان را جز عدل چیست حاصل زین جیفه گاه جافی زین مغسرا

مغبر

لغت‌نامه دهخدا

مغبر. [ م ُ غ َب ْ ب َ ] (ع ص ) غبارآلوده و تیره رنگ . (غیاث ) (آنندراج ). خاک آلود. گردآلود. گردزده . گردگرفته . گردناک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : هوای روشن از رنگش مغبر گشت و شد تیره چو جان کافری کشته ز تیغ خسرو والا. <p class="autho

مغبر

فرهنگ فارسی عمید

۱. غبار‌آلوده؛ گردآلوده.۲. تیره‌رنگ.

مغبر

فرهنگ فارسی معین

(مُ غَ بَّ) [ ع . ] (ص .) تیره رنگ .

مغبر

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. خاکآلود، غبارآلود، گردآلود ۲. تیره، تار

جست‌وجوی هم‌آوا

مغبور

لغت‌نامه دهخدا

مغبور. [ م ُ ] (ع اِ) نوعی از صمغ که از درخت عرفط و رمث یاثمام برآید. (منتهی الارب ). نوعی از صمغ که از درخت ثمام و عشر و رمث برآید. (ناظم الاطباء). لغتی است درمُغثور. (از اقرب الموارد). و رجوع به مغثور شود.

مغبور

لغت‌نامه دهخدا

مغبور. [ م َ ] (اِ) بغپور. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). صورتی از بغپور و فغفور: البغبور؛هوالملک الاعظم و انما سمی البغبور و معناه ابن السماء و نحن نسمیه المغبور. (اخبار الصین و الهند ص 20، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به فغفور شود.

مغبار

لغت‌نامه دهخدا

مغبار. [ م ِ ] (ع ص ) شتر ماده ای که بسیارشیر گردد سپس ناقه های دیگر که با او بچه آوردند. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). ماده شتری که شیر آن پس ازهمه ٔ شترانی که با وی بچه آورده اند بسیار گردد. (ازاقرب الموارد). || خرمابن غبار برنشسته . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از

جست‌وجوی مشابه

مغبرة

لغت‌نامه دهخدا

مغبرة. [ م ُ غ َب ْ ب ِ رَ ] (ع اِ) نام گروهی که پیوسته مشغول به ذکر خدا می باشند و مکرر می کنند قرائت قرآن راو ترغیب می کنند مردم را در اعمال اخروی . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || گروهی که شعر می خوانند به الحان مختلف و مردم را به طرب و

جست‌وجوی متن

گردناک

فرهنگ مترادف و متضاد

غبارآلود، گردآلود، مغبر

گردآلود

فرهنگ مترادف و متضاد

غبارآلود، گردآلوده، گردناک، مغبر

خاکآلود

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. غبارآلود، گردآلود، مغبر، خاکی ۲. خاکسار

قاتم الاعماق

لغت‌نامه دهخدا

قاتم الاعماق . [ ت ِ مُل ْ اَ ] (ع ص مرکب ) مغبر النواحی . (منتهی الارب ). غبارآلوده اطراف و نواحی . (ناظم الاطباء).

غبارآلود

لغت‌نامه دهخدا

غبارآلود. [ غ ُ ] (ن مف مرکب ) غبارآلوده . آلوده به غبار. گردناک . دارای غبار: مُغبر. اغبر. غبراء. مقتم : شده شیرین در آن راه از بس اندوه غبارآلود چندین بیشه و کوه . نظامی .قدم گرچه غبارآلود دارم به دیدار تو دل

جست‌وجوی هم‌آغاز

مغبرة

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

مغبر

moqabbar

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا