مغروسلغتنامه دهخدامغروس . [ م َ ] (ع ص ) شجر مغروس ؛ درخت نشانیده شده بر زمین . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). کاشته . نشانده . برنشانده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : در دل عارفان حضرت توصد نهال از محبتت مغروس . سنائی .- <span clas
مغرزلغتنامه دهخدامغرز. [ م َ رِ ] (ع اِ) جای فروکردن چیزی و جای فروبردن سوزن و پایه و بنیادو بیخ و جای نشاندن چیزی . ج ، مغارز. (ناظم الاطباء).جای فروکردن چیزی و در لسان گوید اصل آن مغرز الضلعو الضرس و الریشة و جز آن است . ج ، مغارز. (از اقرب الموارد). || رستن جای دندان . (مهذب الاسماء): دِرد
مغرزلغتنامه دهخدامغرز. [ م ُ رِ ] (ع ص )واد مغرز؛ رودبار یزناک . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رودباری که در آن گیاه غرز باشد که قسمی است از ثمام و بدترین گیاهها می باشد برای چریدن مال . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مغرسلغتنامه دهخدامغرس . [ م َ رَ / رِ ] (ع اِ) جای نشاندن درخت . (غیاث ) (آنندراج ). زمین تخم دان و زمینی که در آن نهال درخت عمل می آورند. (ناظم الاطباء). جای غرس . ج ، مغارس . (از اقرب الموارد). نهال گاه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :</span
مغروسةلغتنامه دهخدامغروسة. [ م َ س َ ] (ع اِ) آمیزش . یقال : هو فی مغروسة و مرغوسة؛ ای اختلاط. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اختلاط. آمیزش . یقال : هو فی مغروسة من الأمر؛ او در آمیختگی کارهاست . (از ناظم الاطباء).
محوطاتلغتنامه دهخدامحوطات . [ م ُ ح َوْ وَ ] (ع اِ) ج ِ محوطة : پنج هزار نخل خرمای خستویی از ولایت حویزه نقل کرده و در محوطات خمسه ٔ مذکوره مغروس گرداند. (مکاتبات رشیدی ص 182).
نوآجستهلغتنامه دهخدانوآجسته . [ ن َ / نُو ج َ ت َ / ت ِ] (ص مرکب ) مرکب از نو به معنی تازه و جدید و آجسته به معنی مغروس و درنشانیده . طیان گوید : تازه شده چو باغ نوآجسته . (از یا
کاشتهلغتنامه دهخداکاشته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) زراعت شده . (ناظم الاطباء). مزروع . مُزدَرَع . کشته . مغروس . مغروسه . نشانده . || زحمت کشیده . (ناظم الاطباء). || افراخته . رجوع به افراخته شود. || (اِ) تخم و بذر. (ناظم الاطباء).
نشاندهلغتنامه دهخدانشانده . [ ن ِ دَ / دِ ] (ن مف ) نشانیده . که نشانده شده است . || منصوب . برگماریده . گماشته : حاجب بزرگ علی را مؤذن معتمد عبدوس به قلعه ٔ کرک برد... و به کوتوال آنجا سپرد که نشانده ٔ عبدوس بود. (تاریخ بیهقی ).- <
غرسلغتنامه دهخداغرس . [ غ َ ] (ع مص ) درخت نشانیدن بر زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) . مغروس نعت است از آن . (آنندراج ). درخت نشاندن و چیزی کاشتن .(برهان قاطع). درخت نشاندن . (تاج المصادر بیهقی ) (مصادر زوزنی ) (غیاث اللغات ). نشاندن . نشانیدن . درنشاندن . غرز. || قلمه کردن . قلمه زدن . خو
مغروسةلغتنامه دهخدامغروسة. [ م َ س َ ] (ع اِ) آمیزش . یقال : هو فی مغروسة و مرغوسة؛ ای اختلاط. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اختلاط. آمیزش . یقال : هو فی مغروسة من الأمر؛ او در آمیختگی کارهاست . (از ناظم الاطباء).
