مغنیهلغتنامه دهخدامغنیه . [ م ُ غ َن ْ نی ی َ ] (ع ص ) زن مطرب و آوازخوان . (ناظم الاطباء). زن خواننده . قَینه . ج ، مغنیات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مغنی و مدخل قبل شود.
مغنیةلغتنامه دهخدامغنیة. [ م ُ غ َن ْ نی ی َ ] (ع ص ) تأنیث مُغَنّی . ج ، مغنیات . (از اقرب الموارد). زن سرودگوی و غناکننده . (ناظم الاطباء). و رجوع به مدخل بعد شود.
مغناةلغتنامه دهخدامغناة. [ م َ / م ُ ] (ع مص ) نایب بسند شدن . (از منتهی الارب ). بی نیازی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): اغنی عنه مغناة فلان و مغناه ؛ یعنی نایب کافی او شد فلان و بی نیاز کرد او را از آن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مغانیلغتنامه دهخدامغانی . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ مَغنی ̍. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جاهای با اهل و باشندگان . جاهای مسکون : شهری دید از غرایب مبانی و عجایب مغانی . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص <span class="hl" dir="l
مغانیلغتنامه دهخدامغانی . [ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ عامیانه ٔ مُغَنّیَة. (از محیط المحیط) (از دزی ). زنان سرودگوی . غناکنندگان و سرایندگان : سرود رود درود سلطنت او می داد و او غافل ، اغانی مغانی بر مثالث و مثانی مرثیه ٔ جهانبانی او می خواند. و او بیخبر. (نفثة المصدور چ یزد
مغانیلغتنامه دهخدامغانی . [ م ُ ] (ص نسبی ) منسوب به مغان که جمع مغ باشد. (ناظم الاطباء) : خروش مغانی برآورد زارفراوان ببارید خون بر کنار. فردوسی .مغنی ره باستانی بزن مغانه نوای مغانی بزن . نظامی .و
مغنیاتلغتنامه دهخدامغنیات . [ م ُ غ َن ْ نیا ] (ع ص ، اِ) ج ِ مغنیه : دختر کاشغری که از مغنیات خاصه بود...(لباب الالباب چ نفیسی ص 48). و رجوع به مغنیه شود.
کاتالانیلغتنامه دهخداکاتالانی . (اِخ ) (انژلیکا) مغنیه ٔ ایطالیائی متولد در «سینیگاگلیا» (1779 - 1819).