مفارقت

mofāreqat

معنی

۱. جدا شدن از هم.
۲. جدایی و دوری.

مترادف

انفصال، جدایی، دوری، هجر، فراق، فرقت، مهجوری، هجران، هجرت ≠ وصال

جست‌وجوی دقیق

مفارقت

لغت‌نامه دهخدا

مفارقت . [ م ُ رَ / رِ ق َ ] (از ع ، اِمص ) از یکدیگر جدا شدن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مفارقة. و رجوع به مفارقة شود. || (اِمص ) مأخوذ از تازی ، جدایی . مهجوری . دوری . (از ناظم الاطباء) : چه هرکه همت او از دنیا

مفارقت

فرهنگ فارسی عمید

۱. جدا شدن از هم.۲. جدایی و دوری.

مفارقت

دیکشنری فارسی به عربی

خليج

مفارقت

فرهنگ فارسی معین

(مُ رِ قَ) [ ع . مفارقة ] (مص ل .) جدایی ، جدا شدن .

مفارقت

فرهنگ مترادف و متضاد

انفصال، جدایی، دوری، هجر، فراق، فرقت، مهجوری، هجران، هجرت ≠ وصال

جست‌وجوی هم‌آوا

مفارقت کردن

لغت‌نامه دهخدا

مفارقت کردن . [ م ُ رَ / رِ ق َک َ دَ ] (مص مرکب ) دور شدن . جدایی اختیار کردن : و چون از دنیا مفارقت کرد به موافقت او از شروان بیرون آمدم . (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 102).کسی که

مفارقت یافتن

لغت‌نامه دهخدا

مفارقت یافتن . [ م ُ رَ / رِ ق َ ت َ ] (مص مرکب ) دور شدن .جدا شدن . دور افتادن : بنده باری تا از خدمت رکاب اعلای جهانداری مفارقت یافته است ... قیامتی آشکارا در دیده و دوزخی پنهان در دل دیده است . (منشآت خاقانی چ محمد

مفارقت کردن

فرهنگ مترادف و متضاد

جدا شدن، از هم دور شدن، دوری گزیدن

مفارقات

لغت‌نامه دهخدا

مفارقات . [ م ُ رِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مفارقة. تأنیث مفارق . رجوع به مفارق شود. || (اصطلاح فلسفه ) جواهر مجرد از ماده و قائم به نفس خود. (از تعریفات جرجانی ). جواهرمجرده ٔ عقلیه و نفسیه . (فرهنگ علوم عقلی تألیف سجادی ). جواهری که مجرد بوده و قائم به نفس خود باشند نه به ماده و