مفخر

mafxar

معنی

۱. جای فخر کردن و نازیدن؛ محل افتخار.
۲. آنچه به آن فخر کنند.

مترادف

۱. سرافراز، مباهی، مفتخر
۲. نازیدن
۳. مایهناز

جست‌وجوی دقیق

مفخر

لغت‌نامه دهخدا

مفخر. [ م َ خ َ ] (ع اِمص ) مصدر میمی است به معنی فخر و نازیدن به چیزی . (غیاث ) (آنندراج ). مأخوذ از تازی ، فخر و نازش . (ناظم الاطباء) : ای تو را بر همه مهان منت ای تو را بر همه شهان مفخر. فرخی .دولت با تو گرفت

مفخر

فرهنگ فارسی عمید

۱. جای فخر کردن و نازیدن؛ محل افتخار.۲. آنچه به آن فخر کنند.

مفخر

فرهنگ فارسی معین

(مَ خَ) [ ع . ] (اِ.) هرچه بدان فخر کنند.

مفخر

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. سرافراز، مباهی، مفتخر ۲. نازیدن ۳. مایهناز

جست‌وجوی هم‌آوا

مفاخر

لغت‌نامه دهخدا

مفاخر. [ م َ خ ِ ] (ع اِ) ج ِ مفخرة. (اقرب الموارد). ج ِ مفخرة و مفخر. (ناظم الاطباء). مآثر. مکارم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : مفاخر ملکان زمانه از لقب است بدوست باز همیشه مفاخر القاب . مسعودسعد.سیرت پادشاهان ا

مفاخر

لغت‌نامه دهخدا

مفاخر. [ م ُ خ ِ ] (ع ص ) فخرکننده . (ناظم الاطباء).

مفاخر

فرهنگ فارسی عمید

= مفخره

مفاخر

فرهنگ فارسی معین

(مَ خِ) [ ع . ] (اِ.) آنچه باعث فخر است . جِ مفخرة .

مفاخر

فرهنگ مترادف و متضاد

مفخرهها، مایههایافتخار

جست‌وجوی مشابه

مفخرت

لغت‌نامه دهخدا

مفخرت . [ م َ خ َ رَ ] (ع اِ) چیزی که بدان فخر آرند. چیزی که بدان نازند. مایه ٔ نازش . مفخرة. ج ، مفاخر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : به همه مکرمت مثل بودی در همه مفخرت سمر گشتی . مسعودسعد.عمر ترا که مفخرت دین و م

مفخرة

لغت‌نامه دهخدا

مفخرة. [ م َ خ َ / خ ُ رَ ] (ع اِ) نازِش . (مهذب الاسماء). آنچه بدان نازند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنچه بدان بنازند و فخر کنند. ج ، مفاخر. (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). و رجوع به مفخرت و مفخر شود. || بزرگواری . (محمودبن عمر). مایه ٔ نا