لغتنامه دهخدا
ملاحظ. [ م َ ح ِ ] (ع اِ) ج ِ مَلحَظ. (از اقرب الموارد). ج ِ ملحظ، مصدر میمی از لحظه ولحظ الیه ، یعنی به دنبال چشم به سوی او نگریست . (مقدمه ٔ دیوان حافظ چ قزوینی حاشیه ٔ ص صو) : یرمون بالخطب الطوال و تارةوحی الملاحظ خفیة الرقباء.ابوداودبن