ملاللغتنامه دهخداملال . [ م َ ] (اِخ ) دهی از دهستان خشابر طالشدولاب است که در بخش رضوان ده شهرستان طوالش واقع است و 925 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
ملاللغتنامه دهخداملال . [ م َ ] (اِخ ) لکهنویی دهلوی ، از شعرای قرن دوازدهم هجری است . صاحب تذکره ٔ صبح گلشن آرد: در زمان حکومت وزیرالممالک نواب آصف الدوله بهادر به فوجداری بعض محالات اوقات به سر می برد و در عین ریعان شباب از این جهان پرملال جاده ٔ انتقال پیمود. از اوست :تا دیده ست دیده ٔ
ملاللغتنامه دهخداملال . [ م ُ ] (ع اِ) خوی و عرق تب . || چوب قبضه ٔ شمشیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || چوب پشت کمان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پشت کمان . (از اقرب الموارد). || دسته ٔ کمان . (ناظم الاطباء). || گرمی پنهان در استخوان . || درد پشت . || بی آرامی از بی
ملاللغتنامه دهخداملال . [ م َ ] (ع مص ، اِمص ) به ستوه آمدن . مَلَل .ملالة. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). به ستوه آمدن و دلتنگ و بیزار شدن . (از اقرب الموارد). سیر برآمدن . (المصادر زوزنی ). || بی قرار و آرام ساختن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). فتوری که از کثرت پرداختن به چیزی
دوله ملاللغتنامه دهخدادوله ملال . [ دَ ل َ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ماسال بخش ماسال شاندرمن شهرستان طوالش . واقعدر دوهزارگزی ماسال . دارای 699تن سکنه است . آب آن از رودخانه ٔ ماسال . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
ملال آمیزلغتنامه دهخداملال آمیز. [ م َ ] (ن مف مرکب ) آمیخته به ملال . توأم با ملال . رجوع به ملال شود.
ملال آورلغتنامه دهخداملال آور. [ م َ وَ ] (نف مرکب ) به ستوه آورنده . آنچه ملال و دلتنگی آورد. آنچه موجب ضجرت و آزردگی خاطر گردد. ملال انگیز.
ملالتلغتنامه دهخداملالت . [ م َل َ ] (ع مص ، اِمص ) ملالة. ملال . رجوع به ملال و ملالة شود. || ستوهی . ستهی . سیرآمدگی . تنگدلی . بیزاری . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مأخوذ از تازی ،تعب و ماندگی و آزردگی . (ناظم الاطباء) : ((بس ای ملک )) ز عطای تو خیره چون گویند<b
ملالرلغتنامه دهخداملالر. [ م ُل ْ لا ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان آختاچی است که در بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد واقع است و385 تن سکنه دارد. (ازفرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
ملالرلغتنامه دهخداملالر. [ م ُل ْ لا ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان زنجان است و 304 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
ملالرلغتنامه دهخداملالر. [ م ُل ْ لا ل َ ] (اِخ )دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان اهر است و 330 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
ملالولغتنامه دهخداملالو. [ م ُل ْ لا ] (اِخ ) دهی از دهستان چهاردانگه است که در بخش هوراند شهرستان اهر واقع است و 122 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
مملفرهنگ فارسی معین(مُ مِ) [ ع . ] (اِفا.) ملال آور، بیزار کننده . ؛اطناب ~ تطویل کلام به حدی که ملال آورد.
ضجرةلغتنامه دهخداضجرة. [ ض ُرَ ] (ع اِمص ) اندوه و ملال ، یقال : فیه ضجرةٌ؛ ای ملال . || (اِ) نام مرغی است . (منتهی الارب ).
ملال آمیزلغتنامه دهخداملال آمیز. [ م َ ] (ن مف مرکب ) آمیخته به ملال . توأم با ملال . رجوع به ملال شود.
ملال آورلغتنامه دهخداملال آور. [ م َ وَ ] (نف مرکب ) به ستوه آورنده . آنچه ملال و دلتنگی آورد. آنچه موجب ضجرت و آزردگی خاطر گردد. ملال انگیز.
شملاللغتنامه دهخداشملال . [ ش ِ ] (ع ص ) ناقة شملال ؛ ماده شتر سبک شتاب رو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). اشتر که بشتاب رود. (از مهذب الاسماء). شتر شتابرو. (از اقرب الموارد). || (اِمص ) برابری . مساوات . || (اِ) دست چپ . (ناظم الاطباء). || خو. عادت . ج ، شمالیل . (یادداشت مؤلف ).
دوله ملاللغتنامه دهخدادوله ملال . [ دَ ل َ م َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ماسال بخش ماسال شاندرمن شهرستان طوالش . واقعدر دوهزارگزی ماسال . دارای 699تن سکنه است . آب آن از رودخانه ٔ ماسال . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
ازملاللغتنامه دهخداازملال . [ اِ م ِ ] (ع مص ) ازمال . درپوشیدن جامه را و پیچیده شدن بدان . (منتهی الارب ).