ملعبهلغتنامه دهخداملعبه . [ م ِ ع َ ب َ / ب ِ ] (ع اِ) بازیچه . آنچه با آن بازی کنند. ج ، ملاعب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ملعبة : بازیگر است این فلک گردان امروز کرد ملعبه تلقینم . ناصرخسرو (دیوان چ تهر
ملعبهفرهنگ فارسی عمید۱. وسیلۀ بازی؛ بازیچه.۲. [قدیمی] پیراهن بیآستین که کودکان هنگام بازی کردن میپوشند.
ملعبهفرهنگ فارسی معین(مَ عَ بِ) [ ع . ملعبة ] (اِ.) 1 - پیراهن بی آستین که کودکان هنگام بازی می پوشند. 2 - بازیچه . ؛ ~ء دست کسی شدن بازیچة دست وی شدن تا هرطور بخواهد با شخص رفتار کند.
ملعبةلغتنامه دهخداملعبة. [ م ِ ع َ ب َ / م ُ ع ِ ب َ ] (ع اِ) نوعی از جامه ٔ بی آستین که کودکان بدان بازی کنند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
بازیچهفرهنگ فارسی معین(چِ) (اِمصغ .) 1 - آنچه با آن بازی می کنند. 2 - اسباب بازی . 3 - مسخره ، ملعبه .