ملودیلغتنامه دهخداملودی . [ م ِ ل ُ ] (فرانسوی ، اِ) از «ملوس » یونانی بمعنی آهنگ و «اوده » بمعنی آواز و نواست و در موسیقی سلسله صداهایی است که آهنگی را بوجود آورد و نیز توالی کلماتی که در عبارت ، گوش را نوازش دهد. (از لاروس ). نوا و آهنگ خوش آیند و اصوات موزون و بهم پیوسته ای است که به گوش خو
ملودیفرهنگ فارسی طیفیمقوله: مادۀ آلی ملودی، آهنگین بودن، خوشآهنگی، موسیقی آوای دلپذیر، نغمه، لحن، الحان موسیقی، آواز خوش، نوا، ترجیعات روحنواز ساز، موسیقی آوا، آهنگ، ترانه، آواز، ساز، موسیقی آوازی هارمونی، آکورد، ارکستراسیون موسیقیدان
ملودیکلغتنامه دهخداملودیک . [ م ِ ل ُ ] (فرانسوی ، ص ) که دارای پایه ٔ ملودی باشد. که جنبه ٔ ملودی را داراست . مقابل ریتمیک که وزنی وآهنگی و ضربی است . (از لاروس ). رجوع به ملودی شود.
ملودیکلغتنامه دهخداملودیک . [ م ِ ل ُ ] (فرانسوی ، ص ) که دارای پایه ٔ ملودی باشد. که جنبه ٔ ملودی را داراست . مقابل ریتمیک که وزنی وآهنگی و ضربی است . (از لاروس ). رجوع به ملودی شود.