ترجمه مقاله

ممد

momed[d]

مددکننده؛ یاری‌کننده؛ یارومددکار.

۱. معاون، یاریدهنده، یاریگر، یاور
۲. کشنده

میمذ

لغت‌نامه دهخدا

میمذ. [ م َ م َ ] (اِخ ) ناحیتی است به حدود و در آذرباذگان شهره و آبادان و بسیار نعمت و مردم و قصبه ٔ آن اهراست و او را ناحیتی بزرگ است . (حدود العالم ). نام کوهی است یا شهری به آذربایجان . (تاج العروس ). نام روستائی به آذربایجان و بلال آباد بدین روستا دهی است و بابک خرمی از

ممیت

لغت‌نامه دهخدا

ممیت . [ م ُ ](ع ص ) میراننده . (مهذب الاسماء). هر آن کس و هر آنچه سبب میشود مردن را. مهلک و قاتل . (ناظم الاطباء). کشنده . (یادداشت مرحوم دهخدا): سفاح لقب عبداﷲبن محمدبن عبداﷲبن عباس که ممیت دولت بنی امیه و اول از خلفای عباسیه است . (منتهی الارب ). || فرزندمرده (مذکر و مؤنث

ممدد

لغت‌نامه دهخدا

ممدد. [ م ُ م َدْ دِ ] (ع ص ) تمدیدکننده . طولانی کننده . || نام دردی که از آن عصب اندام کشیده می شود. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). یکی از پانزده دردی که اسم دارند. شیخ الرئیس در قانون در الاوجاع التی لها اسماء گوید: سبب الوجع الممد ریح او خلط، یمدد العصب و العضل کانه یجذبه الی

ممدد

لغت‌نامه دهخدا

ممدد. [ م ُ م َدْ دِ ] (ع ص ) تمدیدکننده . طولانی کننده . || نام دردی که از آن عصب اندام کشیده می شود. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). یکی از پانزده دردی که اسم دارند. شیخ الرئیس در قانون در الاوجاع التی لها اسماء گوید: سبب الوجع الممد ریح او خلط، یمدد العصب و العضل کانه یجذبه الی

ترجمه مقاله