لغتنامه دهخدا
ممشوق . [ م َ ] (ع ص ) سبک گوشت . (منتهی الارب ) آنندراج ). رجل ممشوق ؛ مرد سبک گوشت .(از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || اسب دراز باریک میان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || قد ممشوق ؛ قد دراز و باریک . (از اقرب الموارد). || کشیده بالا. (مهذب
