لغتنامه دهخدا
مشاطرة.[ م ُ طَ رَ ] (ع مص ) چیزی را با کسی به دو نیم کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). با کسی چیزی به دو نیم کردن . مناصفه . (زوزنی ) (از محیط المحیط) (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). چیزی با کسی نصف کردن . (مجمل اللغة). || همدیگر خانه را متصل ساختن . (منتهی الارب ) (