مناقشه

monāqeše

معنی

۱. با هم ستیزه و گفتگو کردن.
۲. ستیزگی.

مترادف

بحث، جدال، جدل، ستیز، ستیزه، ستیزهجویی، سختگیری، کشمکش، مجادله، منازعه، نقار

جست‌وجوی دقیق

مناقشه

لغت‌نامه دهخدا

مناقشه . [ م ُ ق َ / ق ِ ش َ / ش ِ ] (از ع ، اِمص ) سختی با کسی در کاری . (ناظم الاطباء). سختگیری . مناقشت . مناقشة : مناقشه ٔشتر در صلاح طلبی چنانکه رفت در میان نهاد. (مرزبان نامه چ ق

مناقشه

فرهنگ فارسی معین

(مُ قَ شَ یا ق ش ) [ ع . مناقشة ] (مص ل .) ستیزگی ، خصومت .

مناقشه

فرهنگ مترادف و متضاد

بحث، جدال، جدل، ستیز، ستیزه، ستیزهجویی، سختگیری، کشمکش، مجادله، منازعه، نقار

جست‌وجوی هم‌آوا

مناقسة

لغت‌نامه دهخدا

مناقسة. [ م ُ ق َ س َ ] (ع مص ) عیب کردن و گویند: بینهامنافسة و مناقسة. (از اقرب الموارد) (از المنجد).

مناقشة

مناقشة. [ م ُ ق َ ش َ ] (ع مص ) با کسی به استقصا شمار کردن . (تاج المصادر بیهقی ). باریکی کردن در حساب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). باریکی نمودن و سختگیری کردن در حساب و در حدیث است : من نوقش فی الحساب عذب . (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || با کسی دور و دراز گرفتن در چ

مناقصه

لغت‌نامه دهخدا

مناقصه . [ م ُ ق َ / ق ِ ص َ / ص ِ ] (از ع ، اِمص ) خریدن مال (یا اموال معین ) از طرف مأمور رسمی به کمترین قیمتی که از طرف فروشندگان پیشنهاد می شود. و همچنین است هرگاه مورد مناقصه ،انجام دادن عملی باشد. (از