منتسب

montasab

معنی

۱. قوم و خویش.
۲. (صفت) نسبت‌داده‌شده.

مترادف

۱. خویشاوند، قوم، منسوب، وابسته ≠ منتزع
۲. نسبتدادهشده

جست‌وجوی دقیق

منتسب

لغت‌نامه دهخدا

منتسب . [ م ُ ت َ س َ ] (ع ص ) نسبت داده شده . منسوب : و امروز نیستند پشیمان ز فعل بدفعل بعد از پدر به تو مانده ست منتسب .ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 43).

منتسب

لغت‌نامه دهخدا

منتسب . [ م ُ ت َ س ِ ] (ع ص ) نسبت دارنده با کسی . (آنندراج ). نسبت دارنده و قوم و خویشی کرده و پیوسته شده به کسی یا طایفه ای . (ناظم الاطباء).

منتسب

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ سَ) [ ع . ] (اِمف .) نسبت داده شده .

منتسب

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. خویشاوند، قوم، منسوب، وابسته ≠ منتزع ۲. نسبتدادهشده

جست‌وجوی هم‌آوا

منتصب

لغت‌نامه دهخدا

منتصب . [ م ُت َ ص َ ] (ع ص ) دیگ بر بار. دیگ نصب شده : بئس المطاعم حین الذل یکسبهاالقدر منتصب و القدر مخفوض .سعدی (گلستان ).

منتشب

منتشب . [ م ُ ت َ ش ِ ] (ع ص ) درآویزنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). معلق و آویخته . (ناظم الاطباء). || هیزم چیننده و فراهم آورنده آن را. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). فراهم آورنده ٔ هیزم . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || گردکننده ٔ گندم . (آنندراج

منتصب

لغت‌نامه دهخدا

منتصب . [ م ُ ت َ ص ِ ] (ع ص ) برپای خاسته . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). برپای شونده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).- غبار منتصب ؛ گرد برخاسته و بلندشده . (از اقرب الموارد). || راست . قایم . افراخته :</s