منج

monj

معنی

زنبور عسل: ◻︎ هرچند حقیرم سخنم عالی و شیرین / آری عسل شیرین نآید مگر از منج (منجیک: شاعران بی‌دیوان: ۲۲۲).

جست‌وجوی دقیق

منج

لغت‌نامه دهخدا

منج . [ م ُ ] (اِ) هر زنبوررا گویند عموماً. (فرهنگ جهانگیری ) (برهان ). زنبور را گویند. (آنندراج ). زنبور و کبت . (ناظم الاطباء).- خرمنج ؛ خرمگس . (فرهنگ رشیدی ). مگس بزرگ است که خرمگس گویند. (آنندراج ) : ای تو تبتی مشک

منج

لغت‌نامه دهخدا

منج . [ م ُ ] (اِخ ) نام دهی است از بوانات . (برهان ) (فرهنگ جهانگیری ). قریه ای است چهار فرسنگ و نیمی سوریان از بوانات . (فارسنامه ٔ ناصری ). دهی از دهستان بوانات است که در بخش بوانات سرچهان شهرستان آباده واقع است و 684 تن سکنه دارد. (از فره

منج

لغت‌نامه دهخدا

منج . [ م ُ ] (ع اِ) ماش سبز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از دزی ج 2 ص 617).

منج

لغت‌نامه دهخدا

منج .[ م َ ] (ع اِ) منگ . که دانه ای است مسکر و معرب است . (منتهی الارب ) (آنندراج ).معرب منگ فارسی و به معنی آن . (ناظم الاطباء). معرب منگ فارسی و آن دانه ای است که سکر آرد و عقل را زایل کند. (از اقرب الموارد).... او را به پارسی منگ گویند و منج معرب بود و آن نوعی است از حبوب

منج

لغت‌نامه دهخدا

منج . [ م ِ ] (ص ) چیز لس و سفت شده (مانند چرم ). (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده ).

جست‌وجوی هم‌آوا

گمنج

لغت‌نامه دهخدا

گمنج . [ گ ُ م ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان زیرکوه بخش قاین شهرستان بیرجند که در 149هزارگزی جنوب خاوری قاین ، سر راه مالرو عمومی شاهدخ به امام زاده سلطان واقع شده است . هوای آن گرم و سکنه اش 218 تن است . آب آن از

گمنج

لغت‌نامه دهخدا

گمنج . [گ ُ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان عرب خانه ٔ بخش شوسف شهرستان بیرجند که در 78هزارگزی شمال باختری شوسف و5هزارگزی جنوب راه مالرو عمومی کیو به شوسف واقع شده است . هوای آن گرم و سکنه اش <span class="hl"

منش

لغت‌نامه دهخدا

منش . [ م َ ن ِ ] (اِ) خوی و طبیعت ، چه منشی به معنی طبیعی است . (برهان ) (غیاث ) (آنندراج ) (فرهنگ رشیدی ). خوی و طبع و طبیعت و خصلت و نهاد و سرشت . (ناظم الاطباء). فطرت . طینت . جبلت . عادت . (یادداشت مرحوم دهخدا) : به هر نیک و بد هر دوان یک منش

منز

لغت‌نامه دهخدا

منز. [ م ِ ن َزز ] (ع ص ) مرد بسیارجنبنده . || (اِ) گهواره . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

مَنج

گویش بختیاری

پر، لبالب، لبریز.

جست‌وجوی مشابه

منجخ

لغت‌نامه دهخدا

منجخ . [ م ِ ج َ ] (اِ) سنگی باشد که بر فلاخن گذارند و اندازند و به این معنی به جای نون لام هم بر نظر آمده است . (برهان ) (آنندراج ). در جهانگیری و رشیدی «ملخچ » به این معنی آمده . رجوع به ملخچ شود.

منجخ

لغت‌نامه دهخدا

منجخ . [ م ُ ن َ ج ج ِ ] (ع ص ) سرفنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سرفنده . آنکه سرفه می کند. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

منجیک

لغت‌نامه دهخدا

منجیک . [ م َ ] (اِ) شعبده بازی و تردستی . (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس ). به معنی صنعت شعبده بازی است . (از لسان العجم شعوری ج 2 ورق 352 الف ).

منجم

لغت‌نامه دهخدا

منجم . [ م ُ ن َج ْ ج ِ ] (ع ص ) ستاره شناس . (دهار). ستاره شناس و وقت شناس . (منتهی الارب ) (آنندراج ). ستاره شناس . دانای علم نجوم . کسی که تقویم می نویسد و آن راترتیب می دهد. (از ناظم الاطباء). آنکه مواقیت و سیر ستارگان را اندازه گیرد برای دانستن احوال عالم . (ازاقرب الموا

منجوق

لغت‌نامه دهخدا

منجوق . [ م َ / م ُ ] (اِ) ماهچه ٔ علم و چتر... معلوم نشد که این لفظ ترکی است یا فارسی ، چون قاف دارد ظاهر می شود فارسی است . (فرهنگ رشیدی ). ماهچه ٔ علم و چتر و آن چیزی می باشد که از زر و سیم و غیره راست کرده بر سر علم لشکر و غیره می نهند و

جست‌وجوی متن

حسرم

لغت‌نامه دهخدا

حسرم . [ ح ِ رِ ] (ع اِ) حشرم . میدانی در السامی فی الاسامی گوید: الیعسوب ؛ منج نر. الحشرم و النخروب ؛ غینة منج . الکواره و الخیلة؛ خانه ٔ منج . الراقود مثله - انتهی . خانه ٔ زنبور.

گبت انگبین

لغت‌نامه دهخدا

گبت انگبین . [ گ ِ اَ گ َ ] (اِ مرکب ) عسل . منج انگبین . منج نحل . رجوع به گبت و کبت و گبت خانه شود.

غنینه

لغت‌نامه دهخدا

غنینه . [ غ َ ن َ / ن ِ ] (اِ) جای مگس و زنبور و جز آن . (فرهنگ رشیدی ) (از آنندراج ). جای زنبور نحل ، و غنینه ٔ منج ، خانه ٔ زنبور است و به عربی خَشرَم خوانند. (از برهان قاطع): غَنینه ٔ مُنج ؛ خانه ٔ زنبورعسل . کندو. رجوع به برهان قاطع، فرهن

گپت

لغت‌نامه دهخدا

گپت . [ گ ِ ] (اِ) منج . زنبور. رجوع به گبت و کبت شود.

ثوابة

لغت‌نامه دهخدا

ثوابة. [ ث َ ب َ ] (ع اِ) یک ثواب . || یکی منج انگبین . یک نحل .

جست‌وجوی هم‌آغاز

منجخ

لغت‌نامه دهخدا

منجخ

لغت‌نامه دهخدا

منجیک

لغت‌نامه دهخدا

منجم

لغت‌نامه دهخدا

منجوق

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

خرمنج

لغت‌نامه دهخدا

خرمنج . [ خ َ م ُ ] (اِ مرکب ) خرمگس ، چه منج بمعنی مگس باشد. (آنندراج ) (انجمن آرای ناصری ) (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) : ای تو تبتی مشک و حسودت زرغنج با بور تو رخش پور دستان خرمنج . حکیم ازرقی (از آنندراج ).|| مر

زمنج

لغت‌نامه دهخدا

زمنج . [ زِ م ُ ] (اِ) مرغی باشد از جنس عقاب و رنگش بسرخی مایل بود و بعضی گویند مرغی است سیاه و از غلیواج بزرگتر و آن را دوبرادران خوانند. و بعضی گویند جانوریست شکاری بغایت پاکیزه منظر از جنس چرغ و آنچه رنگش به سرخی زندبهتر است و آنچه در صحرا تولک و کریز کرده باشد، یعنی پرهای

گمنج

لغت‌نامه دهخدا

گمنج

لغت‌نامه دهخدا

نارمنج

لغت‌نامه دهخدا

نارمنج . [ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان شهاباد بخش حومه ٔ شهرستان بیرجند و در 6هزارگزی جنوب غربی بیرجند در دامنه ای قرار دارد. هوایش معتدل است و 132 تن سکنه دارد. محصولش غلات است و شغل مردمش زراعت و نمدمالی

درپیوند

بیشتر بدانید

منج

monj

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

گویش بختیاری

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا