منقح

monaqqah

معنی

۱. ویژگی کلام پاکیزه؛ کلام اصلاح‌شده و پاکیزه‌شده از عیب‌ونقص.
۲. [قدیمی] پاک‌شده.

مترادف

۱. اصلاحشده، تصحیحشده، تهذیب شده
۲. پاک، تمیز، صافی، طاهر، طیب، نظیف

جست‌وجوی دقیق

منقح

لغت‌نامه دهخدا

منقح . [ م ُ ن َق ْ ق ِ ] (ع ص ) بیرون آورنده ٔ مغز از استخوان . (آنندراج ). آنکه مغز از استخوان بیرون می آورد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آنکه پاک می کند تنه ٔ درخت را از شاخه های ریز و شعر را از سخن رکیک . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). رجوع ب

منقح

لغت‌نامه دهخدا

منقح . [ م ُ ق ِ ] (ع ص ) آنکه زیور شمشیربازکند در خشکسالی و درویشی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). کسی که زیور شمشیر خود و مانند آن را بواسطه ٔ درویشی و خشکسالی می فروشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آنکه پاکیزه می کند شعر را از سخن رکیک . (ناظم الاطباء) (از منتهی ال

منقح

لغت‌نامه دهخدا

منقح . [ م ُ ن َق ْ ق َ ] (ع ص ) پاک کرده شده . (آنندراج ) (غیاث ). پاک و پاکیزه ساخته شده . (ناظم الاطباء) : از شوائب خواطر نفسانی منقح و خالص گرداند و آن را تعبیر و تأویل کند. (مصباح الهدایه چ همایی ص 175). || کلام

منقح

فرهنگ فارسی عمید

۱. ویژگی کلام پاکیزه؛ کلام اصلاح‌شده و پاکیزه‌شده از عیب‌ونقص.۲. [قدیمی] پاک‌شده.

منقح

فرهنگ فارسی معین

(مُ نَ قَّ) [ ع . ] (اِمف .) پاک کرده شده ، کلام اصلاح شده .

جست‌وجوی هم‌آوا

منکع

لغت‌نامه دهخدا

منکع. [ م ُ ک َ ] (ع ص ) سپسایگی رونده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

منکح

لغت‌نامه دهخدا

منکح . [ م َ ک َ ] (ع مص ) نکاح . ج ، مناکح . (یادداشت مرحوم دهخدا). زن کردن و مجامعت کردن . (زوزنی ).

منقع

لغت‌نامه دهخدا

منقع. [ م َ ق َ ] (ع اِ) دریا. || جایی که در آن آب گرد آید. ج ، مناقع. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || (اِمص ) سیرابی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سیری از آب . (از اقرب الموارد). || (ص ) عدل منقع؛ گواه عادل که بس است گواهی او یا ذ

منقع

لغت‌نامه دهخدا

منقع. [ م ِ ق َ ] (ع اِ) خنور تر نهادنی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). خنوری که درآن دارو را در آب آغشته کرده می خیسانند. (ناظم الاطباء). ظرفی که در آن چیزی از میوه ها یا داروها بخیسانند. ج ، مناقع. (یادداشت مرحوم دهخدا). || منقعالبرم ؛ خنور دیگ . (منتهی الارب ) (از اقرب الموار

منقع

لغت‌نامه دهخدا

منقع. [ م ُ ق َ ] (ع ص ، اِ) خُم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ته دیگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). هرچیز باقی مانده در ته دیگ سنگین . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آبخوره ٔ سنگین . (منتهی الارب ) (آنندراج ). خنور آبخوری سنگین . (ناظم

جست‌وجوی مشابه

منقحم

لغت‌نامه دهخدا

منقحم . [ م ُ ق َ ح ِ ] (ع ص ) آنکه بی اندیشه در کاری درآید و به سختی درافتد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به انقحام شود.

جست‌وجوی متن

مطهر

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. پاک، پاکیزه، زکی، طاهر، منقح ۲. تطهیرشده، پاکشده ≠ ناپاک

نظیف

فرهنگ مترادف و متضاد

پاکیزه، پاک، تمیز، شسته، شستهرفته، طاهر، منزه، منقح، مهذب، نقی ≠ کثیف

طاهر

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. پاک، پاکیزه، تمیز، طیب، منقح، مهذب، نظیف ۲. پاکدامن ≠ پلشت، پلید، ناپاک، نجس ۳. بیگناه، معصوم

تصحیح کردن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. ویراستاری کردن، ویرایش کردن، ادیت کردن، اصلاح کردن، حکواصلاح کردن، تنقیح کردن، منقح ساختن ۲. غلطگیری کردن، خطایابی کردن ۳. رفع اشکال کردن، بهسازی کردن ۴. ارزشیابی شدن (اوراق امتحانی)

تمیز

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. پاک، پاکیزه، طاهر، طیب، منقح، نظیف ≠ کثیف ۲. امتیاز، بازشناسی، تشخیص، تمییز ۳. فراست، هوش ۴. بازشناختن ۵. فرق گذاشتن، متمایز ساختن

جست‌وجوی هم‌آغاز

منقحم

لغت‌نامه دهخدا

درپیوند

بیشتر بدانید

منقح

monaqqah

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ مترادف و متضاد

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا