منکب

mankeb

معنی

۱. (زیست‌شناسی) بیخ بازو و کتف؛ شانه.
۲. ناحیه و کرانۀ چیزی.

جست‌وجوی دقیق

منکب

لغت‌نامه دهخدا

منکب . [ م َ ک ِ ] (ع اِ) بازو و کتف ، مذکر آید. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کتف و دوش . (غیاث ). سفت . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ) (یادداشت مرحوم دهخدا). دوش . ج ، مناکب . (از مهذب الأسماء). دوش . مجمع استخوان بازو و کتف . ج ، مناکب . (یادداشت مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). آنجای

منکب

لغت‌نامه دهخدا

منکب . [ م ُ ک َب ب ] (ع ص ) بر روی درافتاده و سرنگون . (ناظم الاطباء). به روی درافتاده . دمر. دمرو . (یادداشت مرحوم دهخدا).

منکب

لغت‌نامه دهخدا

منکب . [ م ُ ن َک ْ ک َ ] (اِخ ) قصبه ای است بر ساحل اندلس که در چهل میلی غرناطه واقع است ، در آثار جغرافی نویسان عرب آمده است . (از قاموس الاعلام ترکی ). رجوع به معجم البلدان و الحلل السندسیة ج 1 ص 75،<span

منکب

فرهنگ فارسی عمید

۱. (زیست‌شناسی) بیخ بازو و کتف؛ شانه.۲. ناحیه و کرانۀ چیزی.

منکب

فرهنگ فارسی معین

(مَ کِ) [ ع . ] (اِ.) 1 - محل اتصال بازو و کتف . 2 - دوش ، کتف . ج . مناکب .

جست‌وجوی هم‌آوا

منقب

لغت‌نامه دهخدا

منقب . [ م َ ق َ ] (ع اِ) راه در کوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد) . ج ، مناقب . (اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). || آنجای از ناف ستور که بیطار سوراخ می کند تا آب زرد برآید. (ناظم الاطباء). جایی از شکم چارپا که بیطار سوراخ میکند. (از اقرب ال

منقب

لغت‌نامه دهخدا

منقب . [ م ِ ق َ ] (ع اِ) نشتر بیطار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). نیشتر بیطار. ابزاری آهنین که بدان ناف چارپایان را سوراخ کنند. (ناظم الاطباء). || هر آنچه بدان چیزی را سوراخ کنند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، مناقیب . (ناظم الاطباء). || راه در زمین درشت . (منتهی الارب

منقب

لغت‌نامه دهخدا

منقب . [ م ُ ن َق ْ ق ِ ] (ع ص ) تفتیش کننده و تفحص کننده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به تنقیب شود.

مناقیب

لغت‌نامه دهخدا

مناقیب . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ مِنقَب ، به معنی نشتر بیطار. (آنندراج ). ج ِ مِنقَب . (ناظم الاطباء).

مناکب

لغت‌نامه دهخدا

مناکب . [ م َ ک ِ ] (ع اِ) ج ِ مَنکِب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). ج ِ منکب ، به معنی بازو و کتف . (آنندراج ).دوشها و کتفهای مردم . (غیاث ) : مستولی بر مناکب و غوارب براعت . (تاریخ بیهق ص 20). چون خر

جست‌وجوی مشابه

منکبرنی

لغت‌نامه دهخدا

منکبرنی . [ م ِک ُ ب ِ ] (اِخ ) مینکبرنی . لقب جلال الدین خوارزمشاه (617-628 هَ . ق .). تلفظ و معنی دقیق کلمه هنوز معلوم نیست . فرهاد میرزا در زنبیل ص 204 آن را مرکب از دو کل

منکبین

لغت‌نامه دهخدا

منکبین . [م َ ک ِ ب َ ] (ع اِ) هر دو کتف و این تثنیه ٔ منکب است . (غیاث ) (آنندراج ). رجوع به مَنکِب معنی اول شود.

جست‌وجوی متن

مناکب

فرهنگ فارسی عمید

= منکب

ابط الجوزا

فرهنگ فارسی عمید

از ستارگان قدر اول که در صورت فلکی جبار بر مَنکِب راست آن قرار دارد؛ مَنکِب‌الجوزا.

ابطالجوزاء

لغت‌نامه دهخدا

ابطالجوزاء. [ اِ طُل ْ ج َ ] (اِخ ) نام ستاره ای از قدر اول بر منکب راست صورت جبار. منکب الجوزاء.

کتف

فرهنگ مترادف و متضاد

دوش، شانه، کت، کول، منکب

مناکب

فرهنگ فارسی معین

(مَ کِ) [ ع . ] (اِ.) جِ منکب ؛ کتف ها، دوش ها.

جست‌وجوی هم‌آغاز

منکبرنی

لغت‌نامه دهخدا

منکبین

لغت‌نامه دهخدا

منکبین . [م َ ک ِ ب َ ] (ع اِ) هر دو کتف و این تثنیه ٔ منکب است . (غیاث ) (آنندراج ). رجوع به مَنکِب معنی اول شود.

جست‌وجوی هم‌قافیه

حصن المنکب

لغت‌نامه دهخدا

حصن المنکب . [ ح ِ نُل ْ م ُ ک َ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 11 ص 56).

المنکب

لغت‌نامه دهخدا

المنکب . [ اَ م ُ ن َک ْ ک َ ] (اِخ ) نام شهری در اقلیم البیره از اسپانیا. (از الحلل السندسیه ج 1 ص 75). شهریست در اندلس واقع در غرناطه کنار مدیترانه ، 15000 تن سکنه دارد. (ل

درپیوند

بیشتر بدانید

منکب

mankeb

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ مترادف و متضاد

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا