منگله

mangole

معنی

۱. = منگوله
۲. (زیست‌شناسی) ترۀ دشتی: ◻︎ گشت پرمنگله همه لب کشت / داد در این جهان نشان بهشت (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۸۴).

جست‌وجوی دقیق

منگله

لغت‌نامه دهخدا

منگله . [ م َ گ َ ل َ ] (اِ) منگلجی . منجانه . منقانه .منقاله . منغاله . منگانه . پنگان . فنجان . بنکام . آلتی که با آن زمان را محاسبه کنند. (از دزی ج 2 ص 619).

منگله

منگله . [ م َ گ َ ل َ ] (اِخ ) به معنی منگلوس و آن شهری باشد که فیل خوب از آنجا آورند. (برهان ) (از جهانگیری ) (از غیاث اللغات ) (از فرهنگ رشیدی ) (از آنندراج ) : سینه هاشان بردریده مغزهاشان کوفته چنگ شیر شرزه و خرطوم فیل منگله .<p class="a

منگله

لغت‌نامه دهخدا

منگله . [ م َ گ ُ ل َ ] (اِ) نام سبزی و تره ای است صحرایی . (برهان ). نام تره ای است صحرایی و بعضی به فتح نیزگفته اند. (فرهنگ رشیدی ). تره ٔ صحرایی باشد. (جهانگیری ) (آنندراج ). تره ٔ دشتی بود. (اوبهی ) : گشت پرمنگله همه لب کشت داد در این جهان

منگله

فرهنگ فارسی عمید

۱. = منگوله۲. (زیست‌شناسی) ترۀ دشتی: ◻︎ گشت پرمنگله همه لب کشت / داد در این جهان نشان بهشت (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۸۴).

منگله

فرهنگ فارسی معین

(مَ گُ لِ) (اِ.) 1 - ترة دشتی . 2 - آویز نخی یا ابریشمی .

جست‌وجوی هم‌آوا

مَنگُله

گویش بختیاری

منگوله.

پیل منگله

لغت‌نامه دهخدا

پیل منگله . [ ل ِ م َ گ َ ] (اِ مرکب ) رجوع به منگلوس شود.

منلاحی

لغت‌نامه دهخدا

منلاحی . [ م ِ ] (اِ) انگور ملاحی . (یادداشت مرحوم دهخدا).

مینگلی

لغت‌نامه دهخدا

مینگلی . (ترکی ، ص ) خالدار. مینکلیغ. منگلی . (سنگلاخ ).

منگلی

لغت‌نامه دهخدا

منگلی . [ م َ گ ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان میانلو است که در بخش شیروان شهرستان قوچان واقع است و 106 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

جست‌وجوی مشابه

پیل منگله

لغت‌نامه دهخدا

پیل منگله . [ ل ِ م َ گ َ ] (اِ مرکب ) رجوع به منگلوس شود.

جست‌وجوی متن

تیره لگام

لغت‌نامه دهخدا

تیره لگام . [ رَ /رِ ل ِ ] (اِ مرکب ) جزء زیر گلوئی لگام و علاقه و منگله ای که در زیر گلوی اسب می آویزند. (ناظم الاطباء).

دعاباغی

لغت‌نامه دهخدا

دعاباغی .[ دُ ] (ترکی ، اِ مرکب ) منگله و یا علاقه ٔ ابریشمین که در جوف آن دعای چشم زخم گذارند و بر گردن اسب بندند و اکنون یکی از زینتهای اسب است . (ناظم الاطباء).

کشکله

لغت‌نامه دهخدا

کشکله . [ ک َ ک ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) جوزه ٔ پنبه بود که از او پنبه بیرون کنند. (یادداشت مؤلف ) : هست ز مغز آن سرت ای منگله همچو زوش مانده تهی کشکله .رودکی .

منجانة

لغت‌نامه دهخدا

منجانة. [ م َ ن ِ / م ِ ن َ ] (معرب ، اِ) منقانة. منقالة. منغالة. منگلة. مگانة. در فارسی پنگان . ساعت آبی که در عربی بنکام نویسند. (حاجی خلیفه ج 2 ص 69). و منقانة و هی آلة تو

گیسوی شمشیر

لغت‌نامه دهخدا

گیسوی شمشیر. [ سو ی ِ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صاحب منتهی الارب در ذیل کلمه ٔ کلب آرد: گیسوی شمشیر و بند آن . و در اقرب الموارد در ذیل همین کلمه آمده است : میخ قبضه ٔ شمشیر و به قولی خودذؤابه ٔ (گیسوی ) شمشیر. و شاید منظور رشته ها و منگله هایی است که به قبضه ٔ شمشیر بر

جست‌وجوی هم‌قافیه

پیل منگله

لغت‌نامه دهخدا

پیل منگله . [ ل ِ م َ گ َ ] (اِ مرکب ) رجوع به منگلوس شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

منگله

mangole

معنی

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

گویش بختیاری

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا