مهنامفرهنگ نامها(تلفظ: mah nām) (مَه = ماه + نام (در قدیم) (به مجاز) = نشان ، اثر ، صورت ، ظاهر) ، نشان و اثرِ ماه ، دارای صورت و ظاهر ماه؛ (به مجاز) زیباروی ماه مانند .
محنایملغتنامه دهخدامحنایم . [ ] (اِخ ) (به معنی دو منزل ) شهری است در مشرق اردن که یعقوب آن را به این اسم نامید. (سفر پیدایش 32:1 و 2) و به سبط جاد واشیر داده شد (یوشع <span class="hl" dir="ltr
معنملغتنامه دهخدامعنم . [ م ُ ع َن ْ ن َ ](ع ص ) بنان معنم ؛ انگشتهای خضاب و رنگ کرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).
گمنامیلغتنامه دهخداگمنامی . [ گ ُ ] (حامص مرکب ) بی نام بودن . بی نام و نشان بودن . خامل ذکر بودن . خمول . غمیضه . (منتهی الارب ).- امثال : شهرت بشر به که گمنامی . (کیمیای سعادت ).گم نامی به که بدنامی . (امثا
گمناملغتنامه دهخداگمنام . [گ ُ ] (ص مرکب ) بی نام و نشان . (آنندراج ). بی نام . خامل . خامل ذکر. خامد. قَبور. (منتهی الارب ) : نیمه شب پنهان بکوی دوست گمنامان شوندشهره نامان را مسلم نیست پنهان آمدن . خاقانی (دیوان چ سجادی ص <span class="hl"
گمناملغتنامه دهخداگمنام . [ گ ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان یعقوب وند پاپی بخش الوار گرمسیری شهرستان خرم آباد که در 47هزارگزی شمال حسینیه و 45هزارگزی خاور راه شوسه ٔ خرم آباد به اندیمشک واقع شده است . هوای آن گرم و سکنه اش <spa