لغتنامه دهخدا
مؤازرة. [ م ُ آزَ رَ ] (ع مص ) برابر شدن و مقابل گشتن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || مساوات کردن با کسی . (ناظم الاطباء). مواسات . مساوات . (یادداشت مؤلف ). || با هم مدد کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مدد کردن و یاری نمودن کسی ر