موبورلغتنامه دهخداموبور. (ص مرکب ) آن که موهای سرش بور است یعنی زرد مایل به طلائی است . آن که موی به رنگ بور دارد. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به بور شود.
مأبورلغتنامه دهخدامأبور. [ م َءْ ] (ع ص ) خرمابن گشن داده شده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نخل یا زراعت اصلاح شده . (از اقرب الموارد). || سوزن خورانیده و منه کلب مأبور؛ یعنی سگ سوزن خورانیده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). حیوانی که به آن سوزن خورانیده باشند. (ناظم الاطباء). سگی که او را در نان
مؤبرلغتنامه دهخدامؤبر. [ م ُ ءَب ْ ب ِ ] (ع ص ) گشن دهنده و اصلاح کننده ٔ نخل و زراعت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه خرمابن را گشن می دهد. (ناظم الاطباء).
مبورلغتنامه دهخدامبور. [ م ِب ْ وَ ] (ع ص ) فحل نیک شناسنده ٔ ناقه که بارور است یا نه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
