موحد

movahhed

معنی

کسی که خدا را یکی بداند و به خدای یگانه ایمان داشته باشد؛ یکتاپرست.

مترادف

توحیدگرا، حنیف، خداشناس، یکتاپرست یکگرا، یکتاگرا ≠ بتپرست

جست‌وجوی دقیق

موحد

لغت‌نامه دهخدا

موحد. [ ح ِ ] (ع ص ) گوسپند یک بچه زاینده . (منتهی الارب ، ماده ٔ وح د). گوسپندی که یک بچه زاید. (ناظم الاطباء).

موحد

لغت‌نامه دهخدا

موحد. [ م َ ح َ ] (ع مص ) یگان یگان درآمدن . (ناظم الاطباء). یکان یکان درآمدن . دخلوا موحد موحد؛ یکان یکان درآمدند. (منتهی الارب ، ماده ٔ وح د).

موحد

موحد. [ م ُ وَح ْ ح ِ ] (اِخ ) طالقانی نامش شفیعا یا ملاشفیع و عالمی عامل و عارفی کامل بود نیاکانش از طالقان آمده در اصفهان سکونت گرفتند. و او در هشتادسالگی بدانجا درگذشت . از اشعار اوست :آن شوخ که عشق را هوس می داندبلبل با زاغ هم نفس می داندگفتا که مگوی راز عشقم

موحد

لغت‌نامه دهخدا

موحد. [ م ُ وَح ْ ح ِ ] (ع ص ) مؤحد . کسی که خداوند عالم را یکی می داند و یکی می گوید. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مقابل مشرک ، آن را گویند که به مرتبه ٔ یگانگی رسیده باشد و از دویی وارسته بود و از همه قیدها گذشته و نظرش از غیر ساقط گشته و یکی گوی و یکی دان و یکی شده ب

موحد

لغت‌نامه دهخدا

موحد. [ م ُ وَح ْح َ ] (ع ص ) حرفی که دارای یک نقطه است مانند «ب ».

جست‌وجوی هم‌آوا

مات

matte, flat 3

واژه‌های مصوب فرهنگستان

ویژگی سطحی که برّاقیت آن در زاویۀ 60 درجه در گسترۀ صفر تا ده و در زاویۀ 85 درجه در گسترۀ صفر تا پانزده قرار دارد

لعاب مات 2

matt glaze

واژه‌های مصوب فرهنگستان

لعابی سرامیکی که تاحدی واشیشه‌ای شده است

ورنی مات

flat varnish, matte varnish

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی ورنی که با درصد معینی مات‌کننده ترکیب می‌شود تا در هنگام خشک ‌شدن جلوه‌ای مات بیابد

موعث

لغت‌نامه دهخدا

موعث . [ م ُ وَع ْ ع َ ] (ع ص ) راه دشوار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

موعد

لغت‌نامه دهخدا

موعد. [ م َ ع ِ ] (ع اِ) وعده جای . (منتهی الارب ). وعده جای و وعده گاه . (ناظم الاطباء). جای وعده کردن . (غیاث ). جای وعده کردن و وعده دادن . (آنندراج ). وعده گاه . ج ، مواعد. (مهذب الاسماء). مکان پیمان . جای عهد و پیمان . وعده جای . جای وعده . (یادداشت مؤلف ) <span class="

جست‌وجوی مشابه

موحدة

لغت‌نامه دهخدا

موحدة. [ م ُ وَح ْ ح ِ دَ ] (ع ص ) تأنیث موحد. زن که خداوند عالم را یکی داند. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به موحد شود.

موحدانه

لغت‌نامه دهخدا

موحدانه . [ م ُ وَح ْ ح ِ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) منسوب به موحد. مانند کسی که معتقد به وحدانیت خداوند عالم است . (ناظم الاطباء).

موحدة

لغت‌نامه دهخدا

موحدة. [ م ُ وَح ْ ح َ دَ ] (ع ص ) موحد. صاحب یک نقطه .حرفی که دارای یک نقطه باشد: باء موحده . یک نقطه دار.(یادداشت مؤلف ). || حرف باء را گویند زیرا یک نقطه بیش ندارد. (ناظم الاطباء). ب . حرف باء. باء موحده . باء اخت التاء. باء که دومین حرف الفباست وبیش از یک نقطه ندارد. حرف

موحدی

لغت‌نامه دهخدا

موحدی . [ م ُ وَح ْ ح ِ ] (حامص ) صفت موحد. یکتاپرستی . یگانه پرستی . اعتقاد به وجود خدای یگانه : موحدی است گذشتن ز ملت ثنوی ولیکن از ثنوی زادگی گذر نبود. سوزنی .و رجوع به موحد شود.

موحدین

لغت‌نامه دهخدا

موحدین . [ م ُ وَح ْ ح ِ ] (اِخ ) الموحدین . سلسله ٔ سلاطینی که در افریقا و اسپانیا سلطنت داشتند. (یادداشت لغت نامه ). فرقه ای از مسلمین در شمال افریقا که به عنوان اعتراض بر عقاید مسلمین مشبهی و مجسمی قیام کردند و بر خلاف ایشان به نفی تشبیه و تجسیم در باب ذات باری تعالی عقیده