مودعلغتنامه دهخدامودع . [ دَ ] (ع ص ) اسب آساینده و آسایش جوی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || پدرود کرده شده . (آنندراج ) (غیاث ). مودعه .
مودعلغتنامه دهخدامودع . [ دِ ] (ع ص ) پدرودکننده . (آنندراج ). پدرودکننده یعنی رخصت کننده . (غیاث ).
مودعلغتنامه دهخدامودع . [ م ُ وَدْ دَ ] (ع ص ) تودیعشده . امانت گذاشته شده . سپرده شده : آنچه او بیان می کند مفصل تر و کامل تر از آن است که در خزانه ٔ حفظ ما مودع است . (تاریخ بیهق ص 11). || موضوع . موضوعه . مودعه . (یادداشت مؤلف ).<b
پیمودهلغتنامه دهخداپیموده . [ پ َ / پ ِ دَ / دِ ] (ن مف ) با پیمانه سنجیده . مکیّل . (منتهی الارب ). مکیول . (منتهی الارب ): اکتیال ؛ پیموده فاستدن . (تاج المصادر بیهقی ). || طی کرده . سپرده : ز خاور
مودحلغتنامه دهخدامودح . [ دِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ایداح . فروتن و مطیع و فرمانبردار. (ناظم الاطباء). فروتنی کننده و گردن دهنده به فرمان . || شتران خوشحال و فربه . (آنندراج ). || قچقار بازایستاده از گشنی . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
مودةلغتنامه دهخدامودة. [ م َ وَدْ دَ ] (ع اِمص ) دوستی و محبت . (ناظم الاطباء). و رجوع به مودت شود. || (اِ) کتاب . منه قوله تعالی : تلقون الیهم بالمودة ؛ ای بالکتب . (منتهی الارب ). || کتاب و نامه . (ناظم الاطباء).
مودةلغتنامه دهخدامودة. [ م َ وَدْ دَ / م ِ وَدْ دَ ] (ع مص ) دوست داشتن کسی را. (منتهی الارب ). ود.وداد. ودادة. موددة. مودودة، به معنی ود. (ناظم الاطباء). دوست داشتن . (ترجمان القرآن جرجانی ص 96) (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر
موذیهلغتنامه دهخداموذیه . [ ی َ / ی ِ ](از ع ، ص ) موذیة. تأنیث موذی . حیوانات موذیه ، جانوران آزاررسان ، چون مار و موش . (از یادداشت مؤلف ). اذیت رساننده و مضر و مفسد و آزاررسان . || مهلک و زهردار. (ناظم الاطباء). و رجوع به موذی شود.
مودعهلغتنامه دهخدامودعه . [ دَ ع َ ] (ع ص ) سپرده شده . (غیاث ) (آنندراج ). || کاشته شده . زراعت شده : تو بکردی او بکردی مودعه زان که ارض اﷲ آمد واسعه . مولوی .و رجوع به مودع شود.
موادعلغتنامه دهخداموادع . [ م َ دِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ میدع . (اقرب الموارد). ج ِ میدع به معنی جامه ٔ کهنه . (آنندراج ). و رجوع به میدع شود. || ج ِ میدعة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به میدعة شود. || ج ِ مودع . (یادداشت مؤلف ).
مودعهلغتنامه دهخدامودعه . [ دَ ع َ ] (ع ص ) سپرده شده . (غیاث ) (آنندراج ). || کاشته شده . زراعت شده : تو بکردی او بکردی مودعه زان که ارض اﷲ آمد واسعه . مولوی .و رجوع به مودع شود.