می فروشلغتنامه دهخدامی فروش . [ م َ / م ِ ف ُ ] (نف مرکب ) می فروشنده . شرابی . نَبّاذ. باده فروش . شراب فروش . خمرفروش . (یادداشت مؤلف ). باده فروش . (آنندراج ). جَدّاد. تاجر. دهقان . (منتهی الارب ). خمار. (منتهی الارب ) (دهار). سَبّاء. (منتهی الارب ) <span cl
نقشۀ هم‌ضخامتisopach map, thickness map, isopachous mapواژه‌های مصوب فرهنگستاننقشهای که ضخامت یک لایه یا سازند یا پیکره‌های تختالی دیگر را در ناحیه‌ای جغرافیایی نشان می‌دهد
هم‌آغازmass start, mass strart raceواژه‌های مصوب فرهنگستاندر دوچرخه‌سواری، مسابقه‌ای که در آن همۀ شرکت‌کنندگان هم‌زمان و از یک محل مسابقه را شروع می‌کنند
نقشۀ هم‌مقدارisoplethic map, isarithmic mapواژه‌های مصوب فرهنگستاننقشهای که در آن نقاط هم‌کمیت به هم وصل شده‌اند
می فروشیلغتنامه دهخدامی فروشی . [ م َ / م ِ ف ُ ] (حامص مرکب ) شغل و صفت می فروش . عمل و حرفه ٔ می فروش .
میوه فروشلغتنامه دهخدامیوه فروش . [ می وَ / وِ ف ُ ] (نف مرکب ) میوه فروشنده . آنکه میوه می فروشد. (ناظم الاطباء) : ای چشم سر میوه فروشان زنهارجز روی و دل رهی مخوه آبی و نار. سوزنی .میوه فروشی که یمن جا
میوه فروشیلغتنامه دهخدامیوه فروشی . [ می وَ / وِ ف ُ ] (حامص مرکب ) صفت و شغل میوه فروش . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به میوه فروش شود. || (اِ مرکب ) دکان یا جایی که در آن به فروختن میوه پردازند. محل یا میدان خاص فروش میوه .
saleableدیکشنری انگلیسی به فارسیقابل فروش است، قابل فروش، فروختنی، قابل خرید، معاملهای، قابل فروش حراج، فروشی
salableدیکشنری انگلیسی به فارسیقابل فروش است، قابل فروش، فروختنی، قابل خرید، معاملهای، قابل فروش حراج، فروشی
فروشیلغتنامه دهخدافروشی . [ ف ُ ] (ص نسبی ) قابل فروش . فروختنی . درخور فروش . مال فروش . برای فروش . (از یادداشتهای مؤلف ).
میلغتنامه دهخدامی . (یونانی ، حرف ، اِ) مو. نام حرف دوازدهم از حروف یونانی ونماینده ٔ ستاره های قدر یازدهم و صورت آن این است : M (m).(از یادداشت مؤلف ).
میلغتنامه دهخدامی . [ م َ ] (اِخ ) رودخانه یا نهری است از انهار فارس در رامهرمز، آبش شیرین و گوارا، آب چشمه ٔ بوالفریس و چشمه ٔ سیدان بهم پیوسته رودخانه می شود. (از فارسنامه ٔ ناصری ).
میلغتنامه دهخدامی . [ م َ / م ِ ] (اِ) به معنی شراب انگوری است . (از فرهنگ جهانگیری ) (از برهان ). || مطلق شراب اعم از اینکه از انگور حاصل آید یا مویز و خرما و جز آن . (از یادداشت لغت نامه ) . صاحب آنندراج گوید: بدین معنی ، خام ،بی غش ، صرف ، ناب ، ممزوج ،
میلغتنامه دهخدامی . [ م َی ی ] (اِخ ) الزیاده (1886-1941م .) ادیب و شاعری از مردم لبنان است . وی علاوه بر لغت عرب به لغت های اروپائی آشنائی داشت . در نهضت ادبی جدید سهمی به سزا دارد. او را مؤلفاتی است از آن جمله : باحثةالب
میلغتنامه دهخدامی . [ م َی ی ] (اِخ )دختر طلابةبن قیس بن عاصم غسانی از ملوک عرب . این زن معشوقه ٔ ذی الرمة شاعر بود و شرح عاشقی آنان در ابتدای دیوان ذی الرمة (چ مصر) آمده است . میة : نوروز برنگاشت به صحرا به مشک و می تمثالهای عزه و تصویرهای می .<p class="
دامیلغتنامه دهخدادامی . (اِخ ) اسمش قلی است در آن بلده [ یزد ] بسرتراشی میگذرانیده . این قطعه از اوست :شنیدم که دوشینه در بزم غیرمی ناب از جام زر خورده ای ندانم در آن بزم پرشور و شردوپیمانه یا بیشتر خورده ای بهر حال در شهر آوازه است که جز باده چیز دگر خورده ای .(آت
دامیلغتنامه دهخدادامی . (اِخ ) (مولانا...)استرآبادی است و قصیده ٔ او نیکوست و بسی خوش طبع و خوش خلق است و خیالات غریبه دارد و این مطلع از اوست :آن پری را که ز گلبرگ قبا در بر اوست هر طرف بند قبا نیست که بال و پر اوست .(مجالس النفائس ص 2
دامیلغتنامه دهخدادامی . (اِخ ) ملاعبدالواسع خلف ملا کلبعلی همدانی . اما خود در اصفهان متولد شده باعتدال آب و هوای آن دیار خلدآثار نهال قامتش تربیت یافته خود را اصفهانی میدانست . نظر بفطرات اصلی در اوایل سن اکثر علوم رسمی دیده و در اکثر فنون حکمت خصوص ریاضی مهارت داشته و بعلت وسعت مشرب و حداثت
دامیلغتنامه دهخدادامی . (ص نسبی ) صیاد راگویند. (برهان ). دامیار. شکارچی . شکارگر. || منسوب به دام . متعلق به دام . (شعوری ج 1 ص 432).
دامیلغتنامه دهخدادامی . (ع ص ) نعت فاعلی ازدمی . که خون از وی چکد یا تراود یا پالاید. || هو دامی الشفة؛ او فقیرست . (منتهی الارب ). و فی الاساس دامی الشفة؛ حریص علی الطلب . (اقرب الموارد).
