میشی

miši

معنی

ویژگی چشم دارای رنگ قهوه‌ای مایل به سبز.

مترادف

قهوهای روشن

جست‌وجوی دقیق

میشی

لغت‌نامه دهخدا

میشی . (اِخ ) آدم نزد مجوس . میشه . مقابل میشانه ، حوا. و گویند آن دو از گیاه ریباس از نطفه ٔکیومرث زادند. (مفاتیح ). همسر یا رفیق میشانه . (از یادداشت مؤلف ). همزاد میشانه که میشی و میشانه به نوشته ٔ بیرونی در آثار الباقیه به منزله ٔ آدم و حوا هستند در نزد ایرانیان . (از تا

میشی

لغت‌نامه دهخدا

میشی . (اِخ ) دهی است از دهستان سیریک بخش میناب شهرستان بندرعباس ، واقع در 96هزارگزی جنوب میناب با 150 تن سکنه . آب آن از چاه و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8</spa

میشی

لغت‌نامه دهخدا

میشی . (ص نسبی ) از میش . منسوب به میش . هرآنچه به میش (گوسفند) نسبت دارد: چشمهای میشی . (از یادداشت مؤلف ). اشهل . شهلا. به رنگ چشم میش . (یادداشت مؤلف ). || (اصطلاح عامیانه ) رنگ سبز روشن . ماشی روشن . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمال زاده ).- چشم میشی </sp

میشی

فرهنگ فارسی عمید

ویژگی چشم دارای رنگ قهوه‌ای مایل به سبز.

میشی

فرهنگ فارسی معین

(ص نسب .) 1 - منسوب به میش . 2 - سبز روشن .

جست‌وجوی هم‌آوا

آمیزة خط‌مشی

policy mix

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مجموعه‌ای متوازن از سیاست‌ها و ابزارهای سیاستی که برای دستیابی به هدف مشترک همراه با هم به ‌کار گرفته می‌شوند متـ .آمیزة سیاستی

موشی

mouse

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دستگاه الکترونیکی کوچکی که به رایانه متصل شود و با حرکت دادن آن بتوان مکان‏نما را بر روی صفحۀ نمایش جابه‏جا کرد و با دکمه‏های آن به سامانه فرمان‌هایی داد

سبیل مگسی/ گُه مگسی

گویش تهرانی

سبیل کوچک باریک به اندازه ناخن انگشت کوچک

میسی

لغت‌نامه دهخدا

میسی . (اِ مرکب ) می سوسن . مخفف می سوسن . (یادداشت مؤلف ). رجوع به می سوسن شود.

میسی

لغت‌نامه دهخدا

میسی . (اِمص ) نوازش کردن . (ناظم الاطباء).

جست‌وجوی مشابه

میشیار

لغت‌نامه دهخدا

میشیار. (اِ) میشهار. ابن البیطار گوید: آن اسم فارسی است به معنی طیلافیون . (یادداشت مؤلف ). رجوع به طیلافیون شود.

میشیک

لغت‌نامه دهخدا

میشیک . (اِخ ) دهی است از دهستان برادوست بخش صومای شهرستان ارومیه واقع در 20هزارگزی جنوب خاوری هشتیان با 111 تن سکنه . آب آن از چشمه و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج <span class="hl" dir="ltr"

میشین

لغت‌نامه دهخدا

میشین . (ص نسبی ) منسوب به میش . (ناظم الاطباء). آنچه به میش (گوسپند) نسبت دارد. میشی . || پوست میش دباغی شده . (ناظم الاطباء) (از شعوری ج 2 ورق 366). چرم دباغت داده ٔ گوسفند. (آنندراج ). میشَن . چرم دباغی شد

میشینه

لغت‌نامه دهخدا

میشینه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) منسوب به میش . آنچه به میش نسبت دارد. || شهلا. اشهل . به رنگ چشم میش . میشی . میشین . (از یادداشت مؤلف ): چشمی میشینه ،چشمی شهلاء. (مهذب الاسماء). || (اِ) از نوع میش . از جنس میش ، ضأن . عاطفه . مقابل بزینه

گرگ میشی

لغت‌نامه دهخدا

گرگ میشی . [ گ ُ ] (حامص مرکب ) ظاهر خوب و باطن بد داشتن ، همچون منافقان . (از آنندراج ). رجوع به گرگ میش شود.

جست‌وجوی متن

اشهل

فرهنگ فارسی عمید

دارای چشمان میشی‌رنگ.

تغالی

گویش مازنی

میشی که هنوز نزاییده است – گوسفند شش ماهه

تقالی

گویش مازنی

میشی که هنوز نزاییده باشد – میش یک ساله

اشهل

فرهنگ فارسی معین

(اَ هَ) [ ع . ] (ص .) مردی که سیاهی چشم او به کبودی آمیخته باشد؛ میشی چشم .

چراغهای روشنایی قدیم

واژه‌نامه آزاد

چراغ میشی، چراغ موشی، گردسوز، لم پا، فانوس، چراغ توری.

جست‌وجوی هم‌آغاز

میشی جان سفلی

لغت‌نامه دهخدا

میشی جان سفلی . [ ن ِ س ُ لا ] (اِخ ) دهی است از دهستان رستاق بخش خمین شهرستان محلات ، واقع در یک هزارگزی شمال خاوری خمین با 800 تن جمعیت . آب آن از قنات و راه آن ماشین رو است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

میشی جان علیا

لغت‌نامه دهخدا

میشی جان علیا. [ ن ِ ع ُل ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان رستاق بخش خمین شهرستان محلات ، واقع در 7هزارگزی شمال خاوری خمین با 1216 تن سکنه . آب آن از سه رشته قنات و راه آن ماشین روست . امامزاده ای دارد و مزارع قا

میشیار

لغت‌نامه دهخدا

میشیار. (اِ) میشهار. ابن البیطار گوید: آن اسم فارسی است به معنی طیلافیون . (یادداشت مؤلف ). رجوع به طیلافیون شود.

میشیک

لغت‌نامه دهخدا

میشین

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

دره گامیشی

لغت‌نامه دهخدا

دره گامیشی . [ دَرْ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تل بزان بخش مسجد سلیمان شهرستان اهواز. واقع در 17هزارگزی جنوب خاوری مسجد سلیمان شهرستان اهواز. واقع در 17هزارگزی جنوب خاوری مسجد سلیمان و <span class="hl" dir

دره گامیشی

لغت‌نامه دهخدا

دره گامیشی . [ دَرْ رَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مرغا بخش ایذه شهرستان اهواز. واقع در 36هزارگزی جنوب باختری ایذه ، کوهستانی ، با 125 تن سکنه . آب آن از چشمه و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج <

سیورغامیشی

لغت‌نامه دهخدا

سیورغامیشی . [ س ُ ] (مغولی ، اِ) به مغولی به معنی نوازش و تلطف . (آنندراج ). خیرخواهی . تلطف . عنایت . توجه . (ناظم الاطباء). التفات کردن . عنایت فرمودن . (فرهنگ فارسی معین ) : چون پسر را دیده است که با سیورغامیشی از حضرت با تو املاک و اسباب پدرش بدو

قوشلامیشی

لغت‌نامه دهخدا

قوشلامیشی . [ قُش ْ ] (ترکی -مغولی ، حامص ) رفتن به قشلاق در زمستان . (فرهنگ فارسی معین ).

قیشلامیشی

لغت‌نامه دهخدا

قیشلامیشی . (ترکی - مغولی ، اِ) قشلامیشی . قشلامشی . رجوع به قشلامیشی شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

میشی

miši

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ فارسی عمید

گویش مازنی

گویش مازنی

فرهنگ فارسی معین

واژه‌نامه آزاد

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا