میوهلغتنامه دهخدامیوه . [ می وَ / وِ ] (اِ) بار و ثمر و هر محصولی از نباتات که از عقب گل و شکوفه برآمده و حاوی تخم می باشد. (ناظم الاطباء). ثمرة. ثَمار. بار. بر. حاصل . قطف . با دادن و خوردن و چیدن صرف شود. (یادداشت مؤلف ). به کسر و فتح اول هر دو آمده . (غیا
میوهفرهنگ فارسی عمیدتخمدان بارورشده و رسیدۀ گل که دانهها را در بر میگیرد، بهویژه درصورتیکه دارای گوشته باشد؛ بار؛ بر؛ ثمر.⟨ میوهٴ دل: [مجاز] فرزند.
مویهلغتنامه دهخدامویه . [ مو ی َ / ی ِ ] (اِمص ) اسم از موییدن . اسم مصدر از موییدن . نوحه و گریه و ناله ٔ آهسته با گریه . (یادداشت مؤلف ). گریه و نوحه و زاری . (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از فرهنگ جهانگیری ). گریه ٔ با نوحه را گویند. (برهان ). گریه و زاری
مویهلغتنامه دهخدامویه . [ مو ی َ / ی ِ ] (ص نسبی ، پسوند) در ترکیباتی چون دومویه و فلفل مویه و جز آن به جای موی آید و نوعی نسبت یا اختصاص را رساند.
میویژهلغتنامه دهخدامیویژه . [می ژَ / ژِ ] (اِ) میویزه . گیاهی که به تازی علیق نامند. (ناظم الاطباء). سلم عاشق که به تازی عشقه و لبلاب گویند و در برخی از فرهنگها با زاء نیز دیده شده است . (از شعوری ج 2 ورق <span class="hl" dir="
میوهخوارfrutarianواژههای مصوب فرهنگستانفرد گیاهخواری که فقط از میوهها و مغزها و دانههای گیاهان تغذیه میکند و نه از خود گیاهان
میوهخواریfrutarianismواژههای مصوب فرهنگستانپیروی از رژیمی غذایی که فقط مصرف میوهها و مغزها و دانهها را مجاز میشمارد
میوه افشاندنلغتنامه دهخدامیوه افشاندن . [ می وَ / وِ اَ دَ ] (مص مرکب ) میوه فشاندن . میوه دادن . (یادداشت مؤلف ) : شاخ دولت به نزد خاقانی میوه افشاندنش نمی ارزد. خاقانی .و رجوع به میوه و میوه فشاندن شود.
میوه دادنلغتنامه دهخدامیوه دادن . [ می وَ / وِ دَ ] (مص مرکب ) ثمر دادن .اِثمار. (دهار). میوه آوردن . بار دادن : نخلی که میوه ای ندهد خشک بهتر است . صائب تبریزی .و رجوع به میوه شود.
میوه خوردنلغتنامه دهخدامیوه خوردن . [ می وَ / وِ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) تفکه [ ت َ ف َ ک ک ُ ه ْ ] . (منتهی الارب ). خوردن میوه . از ثمر درختی خوردن : چون ز بیخش برآورد نادان میوه یک بار بیش نت
میوه فشاندنلغتنامه دهخدامیوه فشاندن . [ می وَ / وِ ف َ / ف ِ دَ ] (مص مرکب ) میوه افشاندن . میوه دادن . میوه بخشیدن . (یادداشت مؤلف ) : آن روز ترا نخل برومند توان گفت کز هر که خوری سنگ عوض میوه فشانی
میوه آورلغتنامه دهخدامیوه آور. [ می وَ / وِ وَ ] (نف مرکب ) درخت یا گیاه که بر دهد. درختی که میوه می دهد. درخت بارآور. مثمر. (ناظم الاطباء) : درخت میوه آور شد ز باغ ار همره میوه نگه دارد خدا از جمله ٔ آفات دهقان را.<p class="au
خشک میوهلغتنامه دهخداخشک میوه . [ خ ُ وَ / وِ ] (اِ مرکب ) آجیل . (یادداشت بخط مؤلف ) : ایا جمال رئیسان ز لفظ من معنی برون نیاید جز خشک میوه ٔ مرسوم بخشک میوه تو عید مرا مبارک کن که عید بر عدوت چون وعید خواهم شوم . <p
شاه میوهلغتنامه دهخداشاه میوه . [ وَ / وِ ] (اِ مرکب ) میوه ٔ بزرگ . میوه که در نوع خود ممتاز و بهتر باشد. || قسم بسیار درشت و آبدار و شیرین از گلابی . امرود. گلابی . کمثری . (یادداشت مؤلف ).
هفت میوهلغتنامه دهخداهفت میوه . [ هََ می وَ / وِ ] (اِ مرکب ) کشمش طائفی ، انجیر خشک ، قیسی خشک ، شفتالوی خشک ، خرمای خشک و آلوی بخارا. (برهان ).
آزادمیوهلغتنامه دهخداآزادمیوه .[ وَ / وِ ] (اِ مرکب ) حلوا و نقلی باشد که از قند یا عسل و مغز بادام و نخود و پسته و فندق مقشر و خلال کرده کنند و آن را شکر بادام نیز گویند : کعب الغزال دارد از بوی مشک سهمی آزادمیوه دارد از قند سوده