نابخشودنیلغتنامه دهخدانابخشودنی . [ ب َ دَ ] (ص لیاقت ) که قابل بخشودن نیست . که قابل عفو نیست . نه ازدر بخشودن . مقابل بخشودنی .
نابخشائیدنیلغتنامه دهخدانابخشائیدنی . [ ب َ دَ ] (ص لیاقت ) نبخشائیدنی . نبخشودنی . که قابل بخشائیدن نیست . لایغفر. غیرقابل عفو. مقابل بخشائیدنی . رجوع به بخشائیدنی شود.
لایغفرلغتنامه دهخدالایغفر. [ ی ُ ف َ ] (ع ص مرکب ) (از: لا + یغفر) نابخشودنی . نیامرزیدنی . که آمرزیده نتواند شد.- ذَنب لایغفر ؛ گناه نابخشودنی . بزه غیر قابل بخشش .
یغفرلغتنامه دهخدایغفر. [ ی ُ ف َ ] (ع فعل ) بخشوده می شود. بخشودنی .- ذنب لایغفر ؛ گناه نابخشودنی . (یادداشت مؤلف ).
تنافورفرهنگ فارسی عمید۱. گناه؛ بزه.۲. گناه نابخشودنی.۳. (اسم، صفت) کسی که بهواسطۀ ارتکاب گناه محکوم شده باشد.