ناردینلغتنامه دهخداناردین . (اِ) سنبل رومی . (قانون ابوعلی سینا چ تهران ص 214) (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ) (بحر الجواهر) (انجمن آرا) (فرهنگ شعوری ).سنبل رومی را گویند و آن زردرنگ می باشد و اگر در سرمه داخل کنند موی مژه را برویاند. (برهان قاطع) (آنندراج ). اسارون . (ف
ناردینلغتنامه دهخداناردین . (اِخ ) از ولایات هندوستان است و به سال 405 هَ . ق . به دست سلطان محمودغزنوی گشوده شد. مؤلف «تاریخ دیالمه و غزنویان » آرد: سلطان محمود در سال 404 جنگ بزرگ دیگری در محل ناردین یکی از نقاط صعب العبور ه
نگاریدنلغتنامه دهخدانگاریدن . [ ن ِ دَ ] (مص ) نگاشتن . (آنندراج ). نوشتن . (ناظم الاطباء). تحریر کردن . (فرهنگ فارسی معین ). نقش کردن : چه سغدی چه چینی و چه پهلوی نگاریدن آن کجا بشنوی . فردوسی .بگفت این و پس در دل مصطفی نگاریدش ا
نوردنلغتنامه دهخدانوردن . [ ن َ وَ دَ ] (مص )مخفف نوردیدن است به معنی پیچیدن و طی کردن . (از برهان قاطع) (از آنندراج ). رجوع به نوردیدن شود. || (اِ) نورد. چوبی که آنچه از جامه بافته می شود بر آن پیچند. (برهان قاطع) (آنندراج ) : زغونة دزد و نوردن نورد و شنش روان
ناچریدنلغتنامه دهخداناچریدن . [ چ َ دَ ] (مص منفی ) چرا نکردن . چیزی نخوردن . لب از خوردن بستن . بر اثر فقر یا نقاهت غذا نخوردن : گرفتار در دست آز و نیازتن از ناچریدن به رنج و گداز.فردوسی .
ناریدنلغتنامه دهخداناریدن . [ دَ ] (مص ) مبدل نالیدن . (فرهنگ نظام ). نالیدن . (از فرهنگ رشیدی ). رجوع به ناره شود : ناریدن نارو و نواهای سریچه ناطق کند آن مرده ٔ بی نطق و بیان را. سنائی .|| شکار کردن . گرفتن . گرفتار کردن . || بزرگ
ناردین اقلیطیلغتنامه دهخداناردین اقلیطی . [ ن ِ اِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سنبل رومی است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ص 253). رجوع به ناردین شود.
ناردین اوریلغتنامه دهخداناردین اوری . [ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سنبل جبلی است . (ابن بیطار ج 2 ص 175). رجوع به ناردین شود.
ناردین بریلغتنامه دهخداناردین بری . [ ن ِ ب َرْ ری ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اسارون . (دزی ). شامل اسارون وفو است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به ناردین شود.
منتجوشهلغتنامه دهخدامنتجوشه . [ م ُ ت َ ش َ / ش ِ ] (اِ) ناردین است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). سنبل رومی ، یعنی ناردین . (الفاظ الادویه ). سنبل رومی . سنبل اقلیطی . سالینقا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به مدخل قبل شود.
نردینلغتنامه دهخدانردین . [ ن َ ] (معرب ، اِ) سنبل رومی که گیاهی خوشبو است . (از المنجد). رجوع به ناردین شود.
کرکروهنلغتنامه دهخداکرکروهن . [ ک َ ک َ هَِ ] (اِ) معجونی باشد از کبابه ٔ شکافته و فلنجه و بسباسه و صندل و مقاصری و سنبل الطیب و مازو و عسل و قوت دل دهد و قبض آرد. (برهان ) (آنندراج ). || گیاهی است که به ناردین مشابه بود و لون او سرختر باشد و تفرقه میان ایشان آن است که رنگ ناردین به سیاهی مایل ا
منتجوسهلغتنامه دهخدامنتجوسه . [ م ُ ت َ س َ / س ِ ] (اِ) به لغت رومی ناردین باشد و آن را سنبل رومی گویند و آن بیخی است خوشبوی به سفیدی مایل . (برهان ). دارویی که به تازی سنبل الطیب گویند. منتجوشه . (ناظم الاطباء). در فرهنگ فولرس منتجوشه آمده به معنی ناردین و آن
قانچیلغتنامه دهخداقانچی . (اِخ ) دهی است از دهات کوهسار. کوهسار شامل چهار محله است : کوهسار، چناشک ، قانچی و حاجی لر. سکنه ٔ آنجا افرادی خوش سیما و خوش بنیه و بیشتر آنها از ترکهای گریلی میباشند. مردم چناشک و قانچی با آنکه در یک جلگه ٔ تنگ و مسدود پرآب زیست میکنند و فقط زراعت برنج مختصری دارند،
ناردین اقلیطیلغتنامه دهخداناردین اقلیطی . [ ن ِ اِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سنبل رومی است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ص 253). رجوع به ناردین شود.
ناردین اوریلغتنامه دهخداناردین اوری . [ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سنبل جبلی است . (ابن بیطار ج 2 ص 175). رجوع به ناردین شود.
ناردین بریلغتنامه دهخداناردین بری . [ ن ِ ب َرْ ری ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اسارون . (دزی ). شامل اسارون وفو است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). رجوع به ناردین شود.
