نارسایی

nāre(a)sāy(')i

معنی

۱. کوتاهی.
۲. [قدیمی] ناشایستگی.

مترادف

عیب، کوتاهی، نقص ≠ کمال

جست‌وجوی دقیق

نارسایی

مقوله: حرکت کمبود، کسری، کاستی▲، عدم کفایت، اُفت، کاهش، نقصان ناتمامی، ایراد، اشکال، عیب، نقص، لکه فقدان، ناکارايى نابسندگی کمی، کمیابی مغایرت، انحراف، اشتباه بیهودگی، اتلاف ◄وقتِ تلف‌شده کوچکی مقدار کم، چیز کوچک، رقم کاهنده کسر بودجه (موازنه) بُرد کم

جست‌وجوی هم‌آوا

ناپارسا

لغت‌نامه دهخدا

ناپارسا. (ص مرکب ) بی تقوا. فاسق . فاجر. ناحفاظ. ناپاک . آلوده دامن . غیرمتقی . مقابل پارسا : چنین داد پاسخ که ای پادشامده گنج هرگز به ناپارسا. فردوسی .سرمایه ٔ آن ز ضحاک بودکه ناپارسا بود و ناپاک بود. <p c

ناپارسائی

لغت‌نامه دهخدا

ناپارسائی . (حامص مرکب ) ناپرهیزگاری . بی عفتی . آلوده دامنی . نداشتن پرهیز و طهارت و تقوی . ناپاکی . بی تقوائی . مقابل پارسایی : به ناپارسائی نگر نغنوی نیارم نکو گفت اگر نشنوی . ابوشکور.ز کار وی ارخون خروشی رواست

نارسا

لغت‌نامه دهخدا

نارسا. [ رَ ] (نف مرکب ) نابالغ. ناواصل . (انجمن آرا) (آنندراج ). || کوتاه . قاصر.که نتواند رسیدن . قصیر. که رسنده نیست : همت پستم مرا محروم کرد از کار خویش میوه نارس نیست دست بینوایان نارساست . قدسی . || که بلند و

نارسائی

لغت‌نامه دهخدا

نارسائی . [ رَ ] (حامص مرکب ) بی عقلی . (ناظم الاطباء).- نارسائی عقل ؛ کم عقلی . عدم کفایت و بلوغ عقلی . || بی قابلیتی . ناشایستگی .عدم لیاقت . عدم اهلیت . (ناظم الاطباء). || رسا نبودن . کوتاهی . نارسا بودن .- نارسائی فکر<