نافهلغتنامه دهخدانافه . [ ف َ / ف ِ ] (اِ) پهلوی : نافَک (ناف )، بلوچی : ناپَگ ، نافَگ ، نافَغ (ناف )، کردی : نابک (ناف )، ارمنی : نَپَک (کیسه ٔ مشک )، افغانی دخیل : نافه (کیسه ٔ مشک )، ایضاً کردی : ناوک (ناف )، نَفْک ، نَفْکه ، نَوک ، ناوک ، نوک ؛ لری : نَوو
نافهفرهنگ فارسی عمید۱. نافمانند؛ مانند ناف.۲. (زیستشناسی) کیسۀ کوچکی که زیر شکم آهوی مشک قرار دارد و مشک از آن خارج میشود.۳. [مجاز] مادهای که در ناف آهوی مشک جمع میشود؛ مشک.
نافهفرهنگ فارسی معین(فِ) [ په . ] (اِ.) 1 - ناف آهوی مشک . 2 - ماده ای که در ناف آهوی مشک جمع می شود.
گنافهلغتنامه دهخداگنافه . [ گ ُ ف َ / ف ِ ] (اِخ ) رجوع به جنابه و گناوه و معجم البلدان ذیل جنابه شود.
نوفهلغتنامه دهخدانوفه . [ ف َ ] (اِ) آواز بلند. (از لغت فرس ص 502) (اوبهی ). خرویله نیز گویند. (لغت فرس ص 502). شور و غوغا و صدا و آواز بلند. (برهان قاطع) (آنندراج ). غوغائی که از کثرت ازدحام مردمان یا جانوران خیزد. (ناظم الا
نافچهلغتنامه دهخدانافچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) تصغیر ناف است ، از: ناف + چه (علامت تصغیر). رجوع به ناف شود.
نافعلغتنامه دهخدانافع. [ ف ِ ] (اِخ ) نام فرزندی است که از سمیه مادر زیادبن ابیه در خانه ٔ حارث بن کلده ٔ ثقفی متولد شد و او را زیاد به فرزندی قبول کرد. رجوع به تاریخ حبیب السیر ج 2 ص 117 شود.
نافعلغتنامه دهخدانافع. [ ف ِ ] (اِخ ) ابن هلال بجلی . از اشراف و شجعان عرب است وی به سال 61 هَ . ق . درواقعه ٔ کربلا ملازم رکاب امام حسین بن علی بود و با دشمنان آن حضرت جنگید و به دست شمربن ذی الجوشن کشته شد. (از الاعلام زرکلی ص 109
نافهملغتنامه دهخدانافهم . [ ف َ ] (ص مرکب ) نادان . بی عقل . (آنندراج ). ایهم . (از منتهی الارب ). نفهم .
نافهمیدنلغتنامه دهخدانافهمیدن . [ ف َ دَ ] (مص منفی ) ندانستن . درنیافتن . مقابل فهمیدن . رجوع به فهمیدن شود.
نافهمیدهلغتنامه دهخدانافهمیده . [ ف َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مقابل فهمیده . رجوع به فهمیدن و فهمیده شود.
نافجةلغتنامه دهخدانافجة. [ ف ِ / ف َ ج َ ] (معرب ، اِ) معرب نافه است .(از معجم متن اللغة). نافه ٔ مشک . (ناظم الاطباء) (دهار). وعاءالمسک . (معجم متن اللغة). پوستی که در آن مشک جمع می شود. (از اقرب الموارد). رجوع به نافه شود.
نافه گشالغتنامه دهخدانافه گشا. [ ف َ / ف ِ گ ُ ] (نف مرکب ) آنکه نافه ٔ مشک را باز می کند و از هم می گشاید. که با گشودن نافه هوا را مشک آگین و معطر می کند.
نافهملغتنامه دهخدانافهم . [ ف َ ] (ص مرکب ) نادان . بی عقل . (آنندراج ). ایهم . (از منتهی الارب ). نفهم .
نافهمیدنلغتنامه دهخدانافهمیدن . [ ف َ دَ ] (مص منفی ) ندانستن . درنیافتن . مقابل فهمیدن . رجوع به فهمیدن شود.
نافه کشیلغتنامه دهخدانافه کشی . [ ف َ / ف ِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل نافه کش . صفت آهوی نافه دار : هر آهو که با داغ او زاده بودز نافه کشی نافش افتاده بود.نظامی .
گنافهلغتنامه دهخداگنافه . [ گ ُ ف َ / ف ِ ] (اِخ ) رجوع به جنابه و گناوه و معجم البلدان ذیل جنابه شود.
کنافهلغتنامه دهخداکنافه . [ ک َ / ک ُ ف َ ] (اِخ ) گناوه . رجوع به حدودالعالم چ دانشگاه ص 44و 45 و 132 و گناوه و جنابه در همین لغت نامه شود.
فرسنافهلغتنامه دهخدافرسنافه . [ ف ِ رِ ف َ / ف ِ ] (اِ مرکب ) فرسناف که شب نوروز باشد. (برهان ) : شب قدر وصلت زفرخندگی فرح بخش تر از فرسنافه است . (منسوب به رودکی ).شب محنت به آخر آمد و شدشب فرسنا
مشک نافهلغتنامه دهخدامشک نافه . [ م ُ / م ِ ک ِ ف َ / ف ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مشک خالص و بی غش . (برهان ) (آنندراج ). مشک خالص . (انجمن آرا) (فرهنگ رشیدی ) : زر به خروار و مشک نافه به کیل وز
مشک نافهلغتنامه دهخدامشک نافه . [ م ُ / م ِ ف َ / ف ِ ] (اِ مرکب ) گیاهی است که دانه و تخم آن بمانند مشک خوشبوی می باشد. (برهان ). نام گیاهی است که دانه و تخم آن به مانند مشک خوشبو باشدو همان مشکک است . (آنندراج ) (ناظم الاطباء).