ناقد

nāqed

معنی

۱. کسی که چیزی را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد، خصوصاً سخن.
۲. کسی که پول خوب را از بد جدا کند؛ سره‌کننده؛ زرسنج.

مترادف

۱. منتقد، نقاد، نقدنویس
۲. ایرادگیر، خردهگیر، نکتهگیر

جست‌وجوی دقیق

ناقد

لغت‌نامه دهخدا

ناقد. [ ق ِ ] (ع ص ) سره کننده ٔ درهم ها. (ناظم الاطباء). تمیزدهنده ٔ میان پول سره و ناسره . (فرهنگ نظام ). صراف . (از سمعانی ). سیم گزین . (مهذب الاسماء) (ملخص اللغات ). سره کننده ٔ درم و دینار. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). صیرفی . (از الانساب سمعانی ). سره گر. نقاد <span clas

ناقد

دیکشنری عربی به فارسی

نقدگر , نکوهشگر , سخن سنج , نقاد , انتقاد کننده , کارشناس , خبره

ناقد

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که چیزی را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد، خصوصاً سخن.۲. کسی که پول خوب را از بد جدا کند؛ سره‌کننده؛ زرسنج.

ناقد

فرهنگ فارسی معین

(قِ) [ ع . ] (اِفا.) نقدکننده ، جدا کنندة خوب از بد.

ناقد

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. منتقد، نقاد، نقدنویس ۲. ایرادگیر، خردهگیر، نکتهگیر

جست‌وجوی هم‌آوا

ناقط

لغت‌نامه دهخدا

ناقط. [ ق ِ ] (اِخ ) محمدبن عمران ناقط. از اهل بصره است . وی از عبداﷲ صفار و از او طبرانی روایت کند. (از الانساب سمعانی ص 551).

ناقض

لغت‌نامه دهخدا

ناقض . [ ق ِ ](ع ص ) شکننده . (آنندراج ). آنکه به زور و قوت میشکند. || آنکه می شکند عهد و پیمان را. (ناظم الاطباء). || بازکننده ٔ تاب رسن و جز آن . (آنندراج ). آنکه بازمی کند تاب ریسمان و جز آن را. (ناظم الاطباء). اسم فاعل است از نقض . رجوع به نقض شود.

ناقط

لغت‌نامه دهخدا

ناقط. [ ق ِ ] (ع ص ) نقیط. بنده ٔآزادکرده . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ). بنده ای که آن را بنده ای آزاد آزاد کرده باشد. (ناظم الاطباء). مولی المولی . (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد). عبدالعبد. (المنجد). بنده ٔ آزاد و آزادکرده . (آنندراج ).

ناکت

لغت‌نامه دهخدا

ناکت . [ ک ِ] (ع ص ) اسم فاعل از نکت است . رجوع به نکت شود. || شتر که آرنج وی برگردد و بر پهلو خورد و مجروح سازد. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

ناکث

لغت‌نامه دهخدا

ناکث . [ ک ِ ] (ع ص ) شکننده ٔ عهد و پیمان . (ناظم الاطباء). شکننده ٔ عهد. (از اقرب الموارد). نکاث . (معجم متن اللغة). پیمان شکن . عهدشکن . || برهم زننده . گسلنده . (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة).

جست‌وجوی مشابه

ناقدی

لغت‌نامه دهخدا

ناقدی . [ ق ِ ] (ص نسبی ) منسوب است به ناقد که صیرفی باشد. (سمعانی ).

ناقدی

لغت‌نامه دهخدا

ناقدی . [ ق ِ ] (اِخ ) اسماعیل بن عبدالوهاب ناقدی ، مکنی به ابوابراهیم . از راویان حدیث است و در قرن چهارم هجری میزیسته . (از الانساب سمعانی ).

ناقدی

لغت‌نامه دهخدا

ناقدی . [ ق ِ ] (حامص ) عمل ناقد. رجوع به ناقد شود.

داود ناقد

لغت‌نامه دهخدا

داود ناقد. [ وو و دِ ق ِ ] (اِخ ) از دینار و درم سنجان بوده است . و اطلاعاتی از وی در باره ٔ درهم و دینار مرویست . (النقود العربیة ص 12 و 13).

ناقد هروی

لغت‌نامه دهخدا

ناقدهروی . [ ق ِ دِ هَِ رَ ] (اِخ ) مؤلف تذکره ٔ صبح گلشن او را از موزون طبعان هرات دانسته و این بیت را از وی نقل کرده است :هوس می است و نقلم ز دو لعل فتنه جوئی چه بلا خیال خامی چه کشنده آرزوئی .بیش از این اطلاعی ازحال او به دست نیامد.