ناکردنیلغتنامه دهخداناکردنی . [ ک َ دَ ] (ص لیاقت ) کاری که شایسته ٔ کردن نباشد. (ناظم الاطباء). که سزاوار و درخور عمل نیست . ناسزا. ناشایسته . ناروا. آنچه نباید کرد. محظورعنه . ممنوع عنه : بپرهیزد از هرچه ناکردنی است نیازارد آن را که نازردنی است . <p class="a
ناکاردانلغتنامه دهخداناکاردان . (نف مرکب ) بی تجربه . ناشی . نامجرب . که وارد به کار نیست . مقابل کاردان : ز بی مایه دستور ناکاردان ورا جنگ سود آمد و جان زیان . فردوسی .همی گفت پرمایه بازارگان به شاگرد، کای مرد ناکاردان . <p cl
ناگشودنیلغتنامه دهخداناگشودنی . [ گ ُ دَ ] (ص لیاقت ) بازناکردنی . ناگشادنی . غیرقابل افتتاح . بازناشدنی . || غیرقابل ابراز و اظهار. ابراز ناکردنی . فاش ناکردنی .
ناخوردنیلغتنامه دهخداناخوردنی . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (ص لیاقت ) نخوردنی . که قابل خوردن نیست . که خوردن را نشاید. که نبایدش خورد. که نتوان خوردش : هر آنکو کند کار ناکردنی غمی بایدش خورد ناخوردنی . (سندبادنامه ص
لایطاقلغتنامه دهخدالایطاق . [ ی ُ] (ع ص مرکب ) (از: لا + یطاق ) که تاب نتوان آوردن .- تکلیف مالایطاق ؛ تکالیف تحمل ناکردنی .
ندریدنیلغتنامه دهخداندریدنی . [ ن َ دَ دَ ] (ص لیاقت ) غیرقابل دریدن . پاره ناشدنی . پاره ناکردنی . مقابل دریدنی . رجوع به دریدنی شود.
لایوصفلغتنامه دهخدالایوصف . [ ص َ ] (ع ص مرکب ) (از: لا + یوصف ) وصف ناکردنی . غیرقابل توصیف : یدرک و لایوصف ، که دریابی و وصف کردن نتوانی .